Ken jouw verslavingen ~ Seneca de Jongere
Iedereen heeft zijn verslavingen, de meeste onschuldig. Toch dien jij ze te kennen om weten hoe schadelijk ze voor je zijn en hoe je ze los laat.
We moeten die dingen opgeven waarvan we denken dat ze goed zijn, maar waar we verslaafd aan zijn. Zo niet, zal de moed om onszelf continu te testen verdwijnen. Dan gaat de grootheid van de ziel verloren, en valt dan niet op. Tenzij het kleinzielig minacht wat de menigte als het meest wenselijk beschouwt.
Seneca, Brieven aan Lucilius, 74.12b
Ben jij verslaafd?
Ja? Waaraan?
Nee?! Kijk even kritisch naar jezelf.
Iedereen heeft zijn verslavingen. Dan hebben we het niet over dagelijks cocaïne gebruik. Het kan ook iets onschuldigs zijn als niet van de Twixen bij opa af kunnen blijven. Hij vindt het immers niet erg, ze liggen daar om gegeten te worden. Maar het is niet goed voor jou, al die suiker en zooi.
Laat ik het zo stellen, hoe bijna perfect je ook bent. Iedereen heeft zijn of haar verslavingen en het is belangrijk om je bewust te zijn van deze verslavingen en jouw gevoeligheden. Of dit nu neuspeuteren is of een pilletje nemen bij ieder technofeestje “omdat het anders geen feest is.”
De meesten denken direct aan drugs verslaving of roken, maar het is eigenlijk veel simpeler. Verslavingen zijn gewoontes die kunnen je op een termijn sociaal, fysiek of mentaal kunnen beschadigen. Wanneer we deze verslavingen voor lief nemen, dan zullen zo ons uiteindelijk overmeesteren.
We accepteren schadelijk gedrag als onveranderbaar, terwijl dat binnen onze sfeer van invloed ligt. Dit zorgt voor gevoelens van inadequaatheid en uiteindelijk verslagenheid.
Dit is wat Seneca bedoelt wanneer hij zegt dat de grootheid van de ziel verloren gaat. Het in stand laten van dat wat ons schaad en toch binnen onze macht ligt om te corrigeren.
Dat het binnen onze sfeer van invloed ligt, betekent niet dat we het helemaal zelf moeten oplossen. Niet iedere verslaving is op wilskracht op te lossen, hoewel sommigen dat wel zijn. Vaak is er hulp en steun van buiten onszelf nodig om een verslaving te verhelpen. Dit kan uit onze vrienden en familiekring komen. Maar professionele hulp kan ook van onschatbare waarde zijn, of dit een afkickkliniek, een psycholoog of gewichtsconsultent is.
Het creëren van een helpende omgeving is van groot belang. Ik merkte dit de afgelopen weken zelf toen ik niet thuis was maar bij mijn vader in verband met een verbouwing. Ik sliep de drie weken bij mijn vader en zonder mijn partner, omdat mijn huis tijdelijk onbewoonbaar was en mijn partner, Kimberly, was op trainingskamp in Zuid Afrika.
Ineens eet ik met mijn vader mee, die heel anders eet dan ik.
In een omgeving die er op gericht is om zijn kleinkinderen te verwennen, met redelijk wat snoepgoed.
Slapend in een onbekend bed.
Werkend in een verbouwing die iets anders van mij vraagt dan normaal.
Zonder mijn partner die mij helpt.
Dit heeft ervoor gezorgd dat ik ongeveer dat ik een aantal kilo ben aangekomen. Puur omdat mijn normale support structuur wegviel.
Nu weet ik zeker dat nu ik weer in mijn normale structuur zit, dat dit weer goedkomt. Maar deze structuur moet je wel eerst hebben.
Dit erkennen is de eerste stap,
Deze support structuur opbouwen om je verslaving de kop in te drukken, is de volgende.
En om deze eerste twee stappen te kunnen zetten, moet jij weten wat je verslavingen zijn.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via: