Het is nu een hele tijd geleden dat ik een aflevering heb opgenomen van de Nuanced Podcast. Deze eerste periode is vanaf nu Seizoen 1. Als je seizoen 1 wilt terug luisteren. Dan kan dit natuurlijk. In dit seizoen hoor je voornamelijk kortere op Stoïcisme gestoelde monologen.
Wat jammer is, is dat ik verveelt raakte met het format en daardoor met Podcasten. Vandaar de lange afwezigheid.
En daarom gaat de podcast veranderen in iets nieuws. Ik heb er nog geen nieuwe naam voor dus blijft het de Nuanced Podcast. Maar ik ga mezelf meer richten op “Creatie” boven “Reflectie” wat de Nuanced Podcast vooral was.
Toen ik in 2018 begon met de Podcast, toen nog Stoïcijnse Gedachtes had ik deze reflectie nodig. maar op een gegeven moment heb je de spiegel niet meer zo hard nodig en is de manier van denken voldoende verankerd in je zijn. Dan moet je dingen doen. Dan moet je stoppen met lullen en gaan maken.
Afgelopen weekend herkende ik dat ook in de oudejaars conferentie van Claudia de Breij. “Niks komt vanzelf goed” je moet het “goed maken”. Op dit moment maken we te veel kapot en lossen we te weinig problemen zelf op. Maar kijken we constant naar anderen voor oplossingen. Natuurlijk kan je niet alles zelf oplossen.
Dat ga ik ook zeker niet doen. Maar ik ga wel eerst zelf kijken wat ik er aan kan doen. Komende week begin ik met het werken aan mijn eigen manier van denken en werken. Daar vertel ik dan meer over.
De stikstofproblematiek is bijna net zo oud als de klimaatcrisis. We zien het al jaren aankomen. Roos legt het hier haarfijn uit aan en bij de Rabobank en toch weet je eigenlijk zeker dat er niks mee gaat gebeuren.
Boeren verdienen te weinig voor hun werk.
Boeren worden gedwongen om mee te gaan in destructieve praktijken om hun hoofd boven water te houden.
Boeren worden door populisten opgestookt om hun woede te richten op de verkeerde partijen, puur voor politiek gewin.
Er is nog veel meer mis. Maar ik vind het belangrijk om dit te delen.
Toen ik begon bij Searchresult gaf mijn collega Martijn Kraan in de eerste weken van die periode een simpele training in de “Getting Things Done”-methodiek (GTD), ik was direct laaiend enthousiast. Want waar ik ook werkte, verloor ik op een gegeven moment het overzicht. Dit wist ik eigenlijk altijd wel te verbloemen en oplossen omdat de meeste mensen geen overzicht hebben van hun taken. In de spaarzame gevallen dat iemand de zaken wel onder controle had, dan voelde ik me een oplichter en naakt. Want je voelt gewoon dat zij de zooi en excuses herkennen. Dit wilde ik oplossen en Getting Things Done leek mij zomaar een oplossing.
Het eerste wat ik leerde tijdens deze introductie is dat onze hersenen niet geschikt zijn om als archief of takenlijst te fungeren. Ons brein is alleen maar bezig met het eerstvolgende om te overleven. Overleven in de breedst mogelijke zin van het woord. Want iedere vraag of taak die een ander jouw geeft is dan het belangrijkste om te ‘overleven’. Met tot gevolg dat je mailbox en de vragen aan jouw bureau gevoelsmatig altijd het belangrijkste zijn. Want diegene aan jouw bureau kijkt je in de ogen aan en ziet de lichte paniek van de nieuwe taak ontstaan.
Deze manier van werken is niet vol te houden. Je klanten gaan je leven en jij verliest alle grip om dat wat er moet gebeuren in je leven.
Getting Things Done is één van de manieren om controle terug te pakken.
GTD leert je diverse methodieken om potentiële taken en verzoeken te evalueren, categoriseren en verwerken tot actie. Je leert dus om situaties onder controle te krijgen en het is niet de enige manier van organiseren. Ik koos ervoor om mezelf er in te verdiepen omdat het logisch in de oren klonk. Die logica is van groot belang wil je ermee werken. Als het namelijk niet logisch aanvoelt voor jou, dan heeft het geen zin om het te proberen.
Wat je vervolgens nodig hebt is een archief, inbox, agenda en een lijst. Hoe deze er uiteindelijk uitzien is helemaal aan jou. Ik heb deze drie onderdelen als volgt vorm gegeven:
Archief:
Evernote
FactuurSturen.nl
Protonmail
Google Drive
Inbox
Evernote
Todoist
Protonmail
Agenda
Todoist
Proton Calendar
Lijst
Todoist
Zoals je ziet hebben diverse onderdelen overlap Todoist en Evernote zijn namelijk zowel een lijst als inbox of archief en dat is geen bug., dat is een feature.
Evernote is namelijk een plek waar ik mijn gedachtes archiveer en gedachte kunnen soms tot taken leiden. Ik zou alle onderdelen in Evernote kunnen doen. Maar eerlijk. Iets dat alles kan, kan eigenlijk niets goed. Daarom heb ik Protonmail als mijn primaire inbox voor werktaken. Deze mail ik vervolgens naar de inbox van mijn Todoist waar ik deze op gezette momenten verwerkt tot diverse takenlijsten met een planning die naar mijn agenda doorzet worden.
Kan ik er geen taak van maken en is het waardevolle informatie dan wordt het gearchiveerd. Communciatie via mail gaat naar Protonmail, bestanden naar Google Drive, financiele documenten gaan naar FactuurSturen en andere communicatie gaat mijn Evernote in.
Mijn lijst wordt gevuld met taken in Todoist, punt. Ik zou Evernote hier ook in kunnen zetten. Maar de taken die ik opmaak in Evernote worden direct doorgeplaatst naar Todoist. Kortom alle acties leven in Todoist, tenzij ze 2 minuten of minder duren. Dan worden ze direct afgehandeld.
Nu kan je denken dat tooling belangrijk is, maar dat is het echt niet. De enige reden dat archief geen schoenendoos is, is omdat mijn werk 80% digitaal is. Omdat het zo sterk gedigitaliseerd is kies ik ervoor om die laatste 20% ook te digitaliseren. Eerlijk je tooling kiezen en er een heel tijd niet meer op terugkomen is belangrijk, digitaliseer niet als jouw werk niet digitaal is. Notitieboeken, fysieke agenda’s, dozen en gelinieerde A4’tjes zijn voor veel mensen vele malen beter. Digitale tooling is zelfs de reden dat ik mijn vorige GTD-implementatie heb gesloopt. Ik zocht namelijk altijd een betere tool, zo wilde ik handgeschreven notities kunnen digitaliseren. Eerst met een veel te dure pen en notitieboek, vervolgens met een telefoon met een stylus en MS OneNote, want Evernote ondersteunde geen geschreven notities. Ikben overgestapt van Todoist naar Trello naar Asana omdat ik vond dat mijn klanten daarin moesten werken. Een kwalitatief uitermate teleurstellend besluit. Want mijn klanten willen helemaal niet conformeren aan mijn systeem en ik moet dat niet willen.
De gevolgen van mijn gerommel qua gereedschap waren enorm
De vastigheid die ik creëerde begon te losser te raken. Tot het in maart van 2019 volledig ineens stortte op het moment dat ik weer voor mezelf begon. Waardeloze timing, want toen ik stopte bij Searchresult leunde ik weer volledig op mijn hersenen, met tot gevolg enorme spanning, spanning die leidde tot overspannenheid en zelfs burn-out. Het lost laten van het systeem dat ik had opgebouwd was niet de volledige verklaring. Er speelde nog veel meer. Maar het heeft me zeker niet geholpen.
Sinds 2019 was ik daarom weer systeemloos, niet techniekloos. Mijn hersenen zijn niet waardeloos dus ik kon redelijk functioneren. Toen Johnny Kerkhof me vertelde dat GTD hem hielp om weer op de been te komen. Spoorde dat mij aan om terug te grijpen naar de methode. Want het werkte wel. Ik heb ook teruggegrepen op mijn oude tooling. Al ben ik Gmail wel direct gaan uitfaseren wat een slecht communicatie systeem.
Ik ben weer tot rust aan het komen. Ik werk weer effectief en maak weer dingen af. Dat is het belangrijkst. Afronden, afmaken en momentum behouden. Dat is wat een goede methode doet. Als jouw methode niet werkt, dan kan je GTD proberen. Maar weet dat Getting Things Done niet makkelijk is, het is veel werk om door te voeren en het doet echt pijn om te doen. Maar kies een methode om je leven te ordenen, nogmaal, maakt niet uit welke. Maar neem een besluit en blijf er een tijd bij.
De afgelopen maanden speel ik veel met deze vraag. Want er zitten ook veel aspecten aan die mij mateloos irriteren. Privacy online is nagenoeg niet bestaand? Feitelijk beweeg je jezelf niet vrij. Voor Google, Meta, Amazon, Bol, Netflix en iedere andere “big data” onderneming ben je een onderzoeksproject en product om te verkopen.
En eerlijk, hier draag ik ook aan bij. Ik ben sinds de brugklas intensief bezig met de digitale wereld. Niet zo zeer als programmeur, maar als gebruiker en marketeer. De gebruiker in mij is een tegenwicht aan mij als marketeer. Want de marketeer in mij vindt dat hij alles over je mag weten, terwijl de gebruiker dit doet:
Deze tegenstrijdigheid in mij, maakt mij beter en slechter in mijn werk. Want het brengt mij een vorm van bewustzijn die veel mensen lijken te missen. Ik ontwijk, verniel en vervuil de intenties van mijn mede-marketeers gewoon omdat ik vind dat het ze niks aan gaat.
Zodra ik door heb dat ik op een bepaalde manier getrackt wordt dan probeer ik de data te verwijderen en vervuilen. Ik zit alleen nog klem met Google en Microsoft, want dit stel onbetrouwbare machtswellustelingen probeert constant mijn keuzes aan te passen in wat zij nodig hebben. Ik doe er alles aan om hen te blokkeren en dat zou jij ook moeten doen.
In mijn werk als marketeer komt dit terug in mijn wens om mijzelf om te scholen van online advertising consultant, naar online verhalen- en interactie-specialist consultant. Dit gaat ook best goed, ondanks dat ik nog flink met één been in ieder van de werelden sta. Wat ik nu aan het besluiten ben is of ik dit verkeerd vind. Verspreid ik mijn vaardigheden niet te breed.
Hoe langer ik er over nadenk, merk ik dat het bij me past. Ik wil niet het allerbeste in één specifiek ding zijn. Terwijl dit het advies van ieder business boek is. Maar ik weet ook dat de meerderheid het meestal fout heeft. Zij kiezen immers voor de makkelijkste weg. Maar mijn uitspraak is: “Als het makkelijk is, is het niet de moeite waard te doen.”
Dus ik wil erg goed zijn in verschillende verbonden dingen. Hierdoor ik snel kan acteren en ontwikkelen. Het moment voor de beste in één specifiek aspect komt wel.
Daarom voel ik mezelf aangetrokken tot het concept van “growth hacking” en “rapid prototyping” snel iets werkend maken en kijken of het doet wat jij hoopt dat het doet. De meeste onder ons willen iets maken en dit direct “perfect” maken. Met tot gevolg dat het niet lukt, en ze tegen zichzelf kunnen zeggen “zie je wel, het kan niet”.
Er is vervolgens een andere contradictie in mij die mij niet helpt bij deze manier van denken. De angst om mezelf te tonen. Ik ben graag een nummer 2, iemand in de schaduw van een ander die ervoor zorgt dat eht werk. Maar als ik succesvol wil zijn in wat ik doe, dan moet ik een nummer 1 durven te zijn of op zij minst een zichtbare nummer 2 te zijn.
Het feit dat dit zo in mij leeft is vreemd. Want ik ben een opvallend figuur. Ik ben 196 lang en gebouwd als een tank zonder dik te zijn. Ik zie er prima uit, ben sociaal, goed lachs en kan een gesprek voeren.
Er is weinig mis met me, en toch, durf ik niet goed op de voorgrond te treden. Dit heeft zijn redenen in mijn verleden liggen. Iets dat ik nog wel uitwerk in de hoop dat het iemand anders helpt. Maar ik moet mezelf dus gaan tonen.
Vandaar dus deze blog, ik wil mezelf meer presenteren en mijn verhaal met jou, liever lezer, delen.
Om na deze enorm omtrekkende beweging terug te komen op de titel.
“Waarom vind ik digital marketing zo interessant?”
Digital marketing is een wereld van ongelimiteerde creativiteit. In alle eerlijkheid en tegelijk misleiding. Het is een wereld op zich in de echte wereld. Een contradictie en absolute waarheid tegelijk. Het is de waarheid en een leugen tegelijk. Het is iets waar mensen nog niet mee om kunnen of willen gaan en tegelijk mee om moeten gaan.
Zolang we dit niet doen is het vervormd en functioneert het als een lachspiegel en afhankelijk waar het glas vervormd laat het ons de beste of lelijkste versie van onszelf zien.
Digitale marketing en in haar verlengde, digital story-telling is het mechanisme dat deze spiegel vervormt. Dit maakt het mega interessant, onmogelijk om 100% te begrijpen, net als de echte wereld.
Is dit een antwoord op de vraag? Geen idee en ik weet ook niet of het belangrijk is.
In de vorige post vertelde ik je waarin ik wilde bouwen en waarom. De volgende vraag is, “wat moet het systeem kunnen in die prachtige Phanteks Evolv Shift X behuizing?” In deze post leg ik je mijn gedachtegang uit en bespreken we de onderdelen.
Wat doe ik met een huiskamer PC? Dit antwoord is best simpel, media consumptie en gaming in de basis en wat simpel werk en E-mail. Feitelijk wat ik ook doe op mijn werk PC alleen minder intensief. De games die ik speel op het huiskamer systeem is anders. Wanneer ik mijn mainRig gebruik, dan ben ik intensief aan het spelen of werken. De Phanteks case moet meer een Xbox/Playstation worden die meer kan dan dat. Het scherm waar het systeem aangekoppeld wordt veel aangezien het een 4K scherm is en “gelukkig” is het slechts 60Hz. Kortom de target moet zijn om games 4K60 te spelen. Ook al is 1080p60 ook mogelijk en speelt dat helemaal prima, wanneer je een 4K scherm hebt wil je bij voorkeur de maximale resolutie draaien. Daarnaast heb ik het idee dat ik op termijn eigenlijk een VR headset wil hebben. Al deze aspecten vragen om een specifieke setup en bepalen de ondergrens van de hardware.
Het contrast is best mooi naar mijn mening
Qua CPU zijn we redelijk snel klaar, want op dit moment en de komende jaren is een hexacore processor dik voldoende, tegelijk hoeft deze niet van de laatste generatie te zijn. Dus alles vanaf een 8e generatie Intel Core i5 of 2000-serie AMD Ryzen 5 of hoger is eigenlijk voldoende. We kunnen daar heel moeilijk over doen, maar zo is het gewoon. Ja, de Ryzen 9 5950X is een beest van een CPU en is het beste dat je op een “normaal” consumentenplatform kan krijgen, maar boeit dat echt? Gaan de meesten van ons dit überhaupt merken. Het verschil tussen AMD en Intel is daar, maar het is niet dusdanig wereld schokkend dat het je keuze gaat beïnvloeden. De prijzen, ook tweedehands, zijn nagenoeg gelijk.
Om tot mijn CPU keuze te komen heb ik daarom gekeken naar de prijs van het moederbord dat aan mijn eisen voldoet. Ondanks dat we in de Phanteks Evolv Shift X hebben te werken met een mini-ITX moederbord, wil ik niet te veel besparen op de de hoeveelheid beschikbare poorten. Hierdoor vallen voor Intel de meeste mainboards van onder de €200 af.
Je betaalt voor Intel moederborden een aanzienlijke premium. Dit is voor AMD (nog) niet het geval. Daarnaast ondersteunt socket AM4 een breder scala aan processoren dan Intel’s 1151 (8e en 9e generatie) en 1200 sockets. Ook het feit dat Intel’s sockets meestal slechts twee generaties meegaan, stinkt naar geplande overbodigheid. Intel kent eigenlijk geen upgrade pad, iets dat voor een gevorderde PC gebruiker waardeloos is.
Daar staat tegenover dat een AM4-socket met een B450-chipset alle 4 de Ryzen generaties ondersteunt, van 1000- tot 5000-serie. Ja, je moet dan een beetje goochelen met BIOS versies. Maar het is mogelijk. Daarom ben ik uitgekomen bij een Gigabyte Aorus B450I Pro WIFI, voor minder dan €160 op moment van aankoop. Dit betekent tegelijk dat ik voor een Ryzen-processor moet gaan en dat is geen straf. Voor een hexa-core kan ik kiezen uit de Ryzen 5 1600, 1600X, 2600, 2600X, 3600, 3600X, 3600XT, 5600G & 5600X. Dat is een aanzienlijke lijst en ik heb vanwege de premium de X-varianten laten afvallen. Ook tweedehands wordt hier een redelijke premium voor gevraagd en een 1600X wordt als duurder gezien dan een 2600. Terwijl de laatste echt aanzienlijk sneller en stabieler is.
Ik ben uitgekomen bij een AMD Ryzen 5 3600. Oorspronkelijk wilde ik de R5 2600 aanschaffen, maar door handig onderhandelen wist ik de 3600 voor dezelfde prijs te krijgen, nog geen €100. Qua RAM kom ik uit op weinig bijzonders in de vorm van 16GB G.Skill Aegis DDR4-3000. Ik ga dit overklokken naar 3200MHz met wat strakkere timings omdat de 3600’s controller hier schijnbaar erg lekker op gaat.
Het belangrijkste is de GPU omdat ik wil proberen het gros van mijn games op High 4K60 wil proberen te spelen. Ik richt me altijd op High omdat, 1. ik het verschil niet zie met Ultra in de meeste gevallen terwijl ik aan het spelen ben. 2. Het prestatie verschil tussen high en ultra vaak enorm is. 3. Ik vind het leuk om te tweaken omdat ik hiervan wat een bepaalde instelling doet.
Om tot 4K60 te komen in bijvoorbeeld Destiny 2, een game die ik veel speel heb ik minimaal een GTX 1080 of RX5700 nodig. Hier ben ik dan ook op gaan jagen. Als ik beter kan krijgen dan een 1080 Ti of 5700XT zou dit voor mijn hoofd PC gaan zijn. Ik kwam er echter al snel achter dat de 1080Ti en 5700XT om verschillende redenen voor met forse te hoge prijs te krijgen zijn.
De 1080 Ti is de kaart voor gamers van 3 jaar geleden. Dat was de kaart waarmee je alles zonder na te denken op Ultra kon zetten. Voor het Ti toevoegsel betaal je fors extra. De 5700XT is erg gewild vanwege het mining potentieel van deze kaart. Deze kaart is erg goed te undervolten en daarmee ideaal voor etherium en andere crypto-mining. Toen liep ik tegen een Asus ROG Strix GTX 1080 8GB aan voor een redelijke prijs. Weer een beetje onderhandelen en ik kon het overnemen voor €325 een topprijs voor deze videokaart en vooral veel geluk hebben. Maar als je deze op dit moment voor minder dan €400 kan krijgen ben je fantastisch bezig.
Voor een secundair systeem vind ik opslag minder boeiend en dus ben ik voor een Kingston A2000 m.2 NVMe SSD gegaan en heb ik deze gecombineerd met een Samsung 970 QVO 1TB sata drive gegaan. Voornamelijk omdat mijn budget ten einde was en ik beide drives nog had liggen. Al met al denk ik dat dit een systeem nog wel een tijdje gaat draaien en zal de CPU 1 van de laatste dingen zijn die ik ga vervangen. De GPU is eerder aan de beurt en mogelijk het werkgeheugen.
De volgende stap is het bouwen van het systeem. Zoals je ziet is dat al gebeurd, maar ik zal het verslag verder uitwerken.
Er is nog wel wat te doen en verbeteren….
Heb je vragen of opmerkingen over deze build? Stel je vragen en maak je opmerkingen in de comments hieronder.
