Dankbaarheid is iets waar meer over gesproken wordt dan op wordt geacteerd. Maar is dit een probleem?
Luister de aflevering gratis op Spotify, YouTube of waar jij de Podcast ook wilt luisteren. Vind jij deze aflevering waardevol? ♥Like, 🗣Reageer of 🎁Deel. Dan help je de podcast verspreiden en help je andere genuanceerd te leren denken.
Wat is overgebleven om te prijzen?
Ik denk, het beperken van onze acties tot wat in lijn ligt met de vereisten van onze voorbereiding. Het is waar de inspanningen van opvoeding en onderwijzen om draaien. Dit is wat we moeten prijzen!
Wanneer je dit voor ogen houdt, dan stop je met alles voor jezelf verzamelen. Want doe je dit niet dan zal je niet vrij, zelfvoorzienend of vrij van passie zijn. Je zal vol van afgunst, jaloezie en achterdocht zijn ten opzichte van degene die de macht hebben om alles af te nemen. Jij zult plannen smeden tegen degene die hebben wat jij prijst.
Maar door respect te hebben en je eigen geest te prijzen, pas dan zal je tevreden en in harmonie zijn met je medemens en beter afgestemd zijn met de goden. Dan prijs je alles dat zij geordend hebben en jou toekennen.
Marcus Aurelius, Overpeinzingen, 6.16.2b-4a
We leven in een wereld die steeds meer lijkt op een etalage, dan een samenleving. Alles heeft een prijs en velen van ons lopen met hun ogenschijnlijke welvaart en macht te koop. In deze tijd van zien en gezien worden, leggen velen het meeste belang bij bezit.
Maar word je hier beter, of zelfs gelukkig van? Je hebt geleerd dat dit niet zo is. Maar oma’s wijsheid erkennen we met het hoofd en woorden, maar zelden met ons hart of acties. Want we hebben geleerd dat alles een euro waarde heeft en deze moeten we onttrekken.
Van de mens, arbeid.
Van de natuur, grondstoffen.
Van onze medemens, tijd.
De afgelopen jaren lijken we door te krijgen dat het doorlopend ontginnen van deze aspecten meer schade doet dan we in de afgelopen generaties begrepen.
Steeds meer mensen zitten met een burn-out thuis. Dit komt door de werkdruk die ontstaat door de constante onderlinge concurrentie tussen mensen en groeperingen.
De natuur staat ook op breken, ons klimaat piept en kraakt onder de druk van plots vrijgelaten CO². De biodiversiteit verpieterd en wij begrijpen als collectief niet dat het aan onze kleine verlangens ligt.
Ook stelen wij tijd van onszelf en diegene na ons. Onze kinderen zullen het moeten doen met een planeet die minder was dan die van ons, veel minder dan die van onze grootouders en een schim van die van de generaties daarvoor.
We moeten eerst onszelf opnieuw opvoeden en leren begrijpen wat nodig is om balans te herstellen. Vervolgens moeten we dit overdragen aan onze naasten om en tegelijk zelf begrijpen dat de door ons gevonden balans niet hoeft te lijken op die van hen. Ook moeten we leren dat het balanspunt voor onszelf zal verplaatsen.
We veranderen de rest van ons leven, we ontwikkelen en verplaatsen. Dit is de les die wij nu moeten leren.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
Heb jij jouw eigen pad gekozen of heb jij jezelf laten leiden door een ander? Vond je toen rust of onrust? Leer van Seneca hoe keuze en rust verbonden zijn.
Luister de aflevering gratis op Spotify, YouTube of waar jij de Podcast ook wilt luisteren.
Rust kan niet gegrepen worden behalve door diegene die een standvastig en solide oordeelsvermogen bereiken. De rest zullen vallen en opstaan in hun besluiten, in een aarzelende staat van acceptatie en verwerping. Wat is de oorzaak van dit heen en weer? Het komt doordat niets helder is en ze vertrouwen op meest onzekere gids, gemeenschappelijke mening.
Seneca, Brieven aan Lucilius, 95.57b-58a
In Seneca’s geschrift “Over de Kalmte van de geest” gebruikt hij het Griekse woord euthymia. Dit definieert Seneca als “geloven in jezelf, vertrouwen dat je op het juiste pad bent en niet in twijfel zijn over de vele andere paden die je kon volgen.” Volgens Seneca vindt je rust wanneer je op deze manier kan leven.
En ik denk dat Seneca hier gelijk in heeft. Want hoe je het wendt of keert, er zijn miljoenen, zo niet miljarden manieren waarop jij jouw leven kan leven. Hoe jij dat doet heeft met niets anders te maken dan jouw keuzes en besluiten.
Waardoor problemen ontstaan is wanneer jij jouw keuzes laat leiden door de meningen en intenties van anderen. Dit betekent niet dat de inzichten van anderen geen waarde hebben. Andere inzichten kunnen je immers helpen tot een completer perspectief te komen. Maar, jouw perspectief moet leiden in jouw keuzes, niet dat van een ander.
Wanneer een ander jouw pad bepaald, dan is de kans op onvrede en onrust een groter dan wanneer jouw pad volledig jouw keuze is.
Zo ben ik per ongeluk een Google Search Ads Specialist geworden, omdat ik anderen mij vertelde dat ik hier goed in ben en ik hier goed mee kan verdienen. Hoewel dit allemaal waar is. Kan geld me niet zo veel schelen en maak ik het liefst diverse dingen.
Zo was ik nog geen jaar een gespecialiseerd en trad ik daar direct buiten door met Google Display Ads aan de gang te gaan. Ik kan redelijk met Photoshop overweg en vond het erg leuk om daarmee te werken. Om door mijn leidinggevende vriendelijk doch dringend verzocht te worden om me bezig te houden met mijn specialisme.
Het is nooit mijn intentie geweest om mezelf zo te specialiseren, het voelde als een gevangenis waar ik uit wilde. Inmiddels is me dat gelukt. Het is ook niet zo dat mijn Google Search Ads specialisme niet meer wordt toegepast, want ik vind het interessant. Maar het is niet mijn pad.
De onrust die je misschien voelt in mijn eigen ervaring, overkomt velen van ons. We worden verleidt tot een besluit waar we zelf onzeker over zijn. Maar doordat anderen ons leiden doen we het toch, de uitkomsten van dit soort keuzes lijken vaak op die van mij. Veel onrust, soms burn-out en elk geval ellende.
Daarom is het belangrijk om te leren jezelf te leiden, tot je eigen perspectieven en besluiten te komen. Dit doe je door bij te houden hoe je tot een besluit bent gekomen.
Welke informatie heb ik gebruikt om tot dit besluit te komen?
Heb ik de suggesties van anderen gevolgd omdat ik ze anders teleurstel of omdat ik er achter sta? Is het perspectief dat mij dit besluit doet maken, eigen of van een ander?
Leer van de inzichten van anderen, neem ze niet klakkeloos over. Dat vraagt wat van je en kan moeilijk zijn. Je wijst de inzichten van de ander immers af, wanneer je deze niet overneemt.
Maar, voor je eigen innerlijke rust is dit regelmatig noodzakelijk.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
Rust vinden we pas wanneer we beseffen dat we enkel onze keuzes en acties onder controle hebben. Dat zijn we niet meer afhankelijk van geluk voor onze gemoedstoestand.
Houd deze gedachte paraat bij het aanbreken van de dag. Hoewel het dag en nacht is, er is maar één pad naar geluk. Door alles op te geven dat buiten de sfeer van keuze ligt en niets anders te beschouwen als bezit. Door het overige op te geven aan god en geluk.
Epictetus, Leergesprekken, 4.4.39
Iedere dag wil ik hier iets beter in worden, iedere dag wil ik dit leren en eigen maken. Het besef dat het enige dat ik daadwerkelijk onder controle heb mijn geest en acties zijn.
Kortom we kunnen onze geest, keuzes en vervolgens acties richten op dat wat we willen bereiken. Maar zodra we ermee aan de slag gaan dan zijn we afhankelijk van zaken die we niet onder controle hebben en is geluk een belangrijke factor.
Onze keuzes en acties kunnen ons op diverse routes plaatsen. Soms hebben we invloed op de hoeveelheid geluk die we moeten hebben om iets te doen slagen. Maar besef dat geluk altijd een rol speelt.
Wanneer je dit begrijpt, dan kan je rust vinden in de uitkomsten van je acties, zelfs wanneer ze niet verlopen zoals je bedacht had. De uitkomst van onze acties vallen immers niet volledig binnen onze controle.
Zorg er daarom voor dat je doordacht werkt en niet controlerend. Want wanneer jij probeert te controleren wat niet binnen jouw controle ligt dan gaat het aan je knagen. Soms win je en regelmatig verlies je doordat je wel of geen geluk had. Wanneer jij dit probeert te controleren dan voelt het als jouw falen terwijl er andere factoren kunnen zijn die tot falen leidde.
Wanneer jij je beseft dat jouw keuze de richting bepaalt,
jouw acties het tempo en kracht waarmee je de gekozen richting in beweegt.
Dan is al het andere, ook geluk, een wind blaast, die je soms mee of tegen zult hebben en je in veruit de meeste gevallen niet kan tegenhouden.
Wanneer je dit begrijpt, zal het je rust brengen. En er is geen andere manier om dat te vinden. Elke andere weg brengt onrust en lijden.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
We doen de hele dag door aannames en in de meeste gevallen is dit prima. Maar wanneer de besluiten grotere gevolgen hebben, dan kunnen deze aannames op basis van ervaring niet tot de juiste uitkomst leiden. Hoe komen we dan tot goede besluiten?
De essentie van goed is een bepaalde vorm van gemotiveerde keuze. Net als de essentie van kwaad een andere soort is. Maar, hoe zit het met externen? Deze zijn enkel ruwe grondstoffen voor onze gemotiveerde keuzes, die zijn eigen goed of kwaad vinden door met ze te werken. Hoe zal het, het goede vinden? Niet door het materiaal te bewonderen! Wanneer ons oordeel over het materiaal correct is, dan zijn onze keuzes goed. Is ons oordeel vervormd, dan zullen onze besluiten slecht zijn.
Epictetus, Leergesprekken, 1.29.1-3
Stoïcisme is in de basis een zoektocht naar standvastigheid, stabiliteit, en rust. Deze eigenschappen worden in iedere cultuur en maatschappij gezien als wenselijk. Maar de meesten van ons ervaren deze eigenschappen slechts vluchtig.
Dit komt doordat de wereld zo veel bewegende delen bevat, dat “ongelukken” onoverkoombaar zijn. We zullen aanvaringen hebben met naasten, collega’s en wildvreemden, om de simpele reden dat onze perspectieven verschillen. Niemand kan daadwerkelijk in de schoenen van een ander staan en daarmee heeft niemand dezelfde informatie als de andere.
Door dit te beseffen en mee te nemen in onze aannames over een situatie kunnen we onze besluiten vormen en smeden tot een nuttig en behulpzaam gereedschap dat functioneert in de situatie die we aantreffen.
Als een hamer het enige gereedschap is waarover je beschikt, ben je geneigd ieder probleem als een spijker te zien.
Abraham H. Maslow
Dit citaat is erg accuraat in de situatie die ik beschrijf. We putten hoofdzakelijk uit onze ervaringen om situatie te beoordelen. We vormen onze ervaringen tot adviezen aan onszelf en andere en passen deze één op één toe op een andere situatie. Vaak komen we hiermee weg omdat de situatie voldoende overeenkomt.
Lopen doen we op basis van ervaring en het automatisme is onstaan om de ene voet voor de andere te zetten. Wanneer je naar een klein kind kijkt dat aan het leren lopen is, dan zie je dat het deze aannames aanleert.
Het feit dat zelfs lopen een opeenvolging van aannames is ervaren we wanneer we struikelen. In die situatie klopte onze automatisch gegenereerde aanname niet met de werkelijkheid.
In het geval van lopen kunnen we deze aannames makkelijk doen. 99,9999% van de tijd is de aanname werkbaar omdat het een simpele actie is. Wanneer de acties complexer is en meer gevolgen gaat hebben, dan moeten we een gezonde achterdocht hebben ten opzichten van onze ervaringen.
Dan moeten we onze ervaringen zorgvuldig toetsen aan de werkelijkheid en ons oordeel en hypothese over de realiteit bijstellen mochten hier verschillen in zijn.
Simpel gezegd, dan moeten we een meer wetenschappelijke methode toepassen om de situatie meester te zijn en onze oordelen durven bij te stellen wanneer de bewijzen van realiteit ons een andere kant op sturen.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
Wanneer we onzeker zijn we vaak onvoorbereid en passief, of controlerend. Wil jij op een andere manier om met dit gevoel omgaan? Natuurlijk wil je dat want het brengt rust en kalmte, iets dat we maar te vaak missen.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
