De stikstofproblematiek is bijna net zo oud als de klimaatcrisis. We zien het al jaren aankomen. Roos legt het hier haarfijn uit aan en bij de Rabobank en toch weet je eigenlijk zeker dat er niks mee gaat gebeuren.
Boeren verdienen te weinig voor hun werk.
Boeren worden gedwongen om mee te gaan in destructieve praktijken om hun hoofd boven water te houden.
Boeren worden door populisten opgestookt om hun woede te richten op de verkeerde partijen, puur voor politiek gewin.
Er is nog veel meer mis. Maar ik vind het belangrijk om dit te delen.
Waarom rapporteren we zo veel aan elkaar? Waarom kijken we het nieuws? Vaak begrijpen we de onderliggende bewegingen niet eens. Waarom micromanagen we zo veel?
Luister de aflevering gratis op Spotify, YouTube of waar jij de Podcast ook wilt luisteren.
Vind jij deze aflevering waardevol? ♥Like, 🗣Reageer of 🎁Deel. Dan help je de podcast verspreiden en help je andere genuanceerd te leren denken.
Als jij wilt verbeteren, ben dan tevreden met onwetend of dom overkomen wat betreft vreemde materie. Wens niet om deskundig over te komen. Wanneer anderen je als belangrijk zien, wantrouw dan jezelf.
Epictetus, Enchiridion, 13a
Als kind kon ik heel goed onthouden wat er in het nieuws gebeurde. Ik kon iedereen, en mijn leraar, als de beste vertellen wat er de vorige dag gebeurd was in de wereld. Nu ben ik volwassen ben vraag ik mezelf serieus af waarom dit belangrijk voor mijn ontwikkeling was. Ik kreeg er goede cijfers voor, heel mooi, maar begreep ik echt wat de onderliggende redenen waren achter de Kroatische en Bosnische oorlogen? Of het Koerden conflict in Irak? Kon ik er iets aan doen?
Later zou ik mijn vluchteling vrienden uit die gebieden gewoon behandelen als andere kinderen. Ik kwam er pas later achter dat ze vluchteling zijn geweest. Dat had ik weer helemaal niet opgeslagen. Kortom de connectie tussen het nieuws en mijn eigen situatie legde ik niet eens! Wat had ik hier dan aan?
Ditzelfde zien we gebeuren op ons werk. We rapporteren aan mensen, omdat ze rapporten willen, omdat het erbij hoort en omdat ze niet durven te zeggen dat ze deze rapporten niet willen ontvangen. Of erger nog, ze kijken er wel in. Ze weten niet wat de onderliggende logica of geschiedenis is en gaan zich ermee bemoeien.
Misschien ben jij die manager wel?! Is het niet een beter idee om die specialist waarmee je werkt jou te laten vertellen wat er aan de hand is? Laat hem of haar jou vertellen wat zij ziet en als iets ziet dat je niet begrijpt, vraag er dan.
Toen ik deze manier van werken ging hanteren naar mijn collega’s in zowel mijn management- als specialisten rol, werd mijn leven een stuk prettiger. Wanneer ik in mijn managementrol zat vroeg ik uitleg van mijn specialisten en toeleveranciers. Was ik de specialist dan vroeg ik om verheldering.
Niemand gedijd onder micromanagement. Het gros van ons kon zich als kind prima zelf aansturen met simpele opdrachten. Maar het lijkt er soms op dat ons huidig onderwijs liever machines levert dan creators.
Onze drang naar controle vraagt om rapportages die we eigenlijk nauwelijks bekijken. Dan verkwisten we tijd van andermans leven . Ik vind mezelf niet belangrijk genoeg om dat van een ander te vragen. Wanneer ik om een structurele rapportage vraag dan wantrouw ik mezelf, want doorgaans schuilt er dan een onzekerheid in mijzelf over mijn functioneren in die context.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
