Gebrekkig communicatie en ondoordachte acties maken ons leven zoveel moeilijker dan het hoeft te zijn. Ben daarom niet overhaast met je woorden en onderneem je acties zorg en intentie.
Vind jij deze aflevering waardevol?
⭐Like, 🗣Reageer of 🎁Deel. Dan help je de podcast verspreiden en help je andere genuanceerd te leren denken.
Muziek: Anesthesia – Daybreak
Wanneer iemand je vraagt om je naam, blaf je dan iedere individuele letter naar ze? En wanneer de ander boos wordt, reageer jij dan ook in boosheid? Zou je niet eerst je naam in alle rust melden en wanneer erom gevraagd wordt het in alle rust spellen? Dus, onthoudt dat gedurende jouw leven je plichten een opeenvolging zijn van individuele acties. Geef daarom aandacht aan iedere actie terwijl je jouw plicht voldoet… vervul methodisch jouw taak.
Marcus Aurelius, Overpeinzingen, 6.26
Soms maken we dingen zo moeilijk door onze vooringenomenheid. Heb jij het niet eens zien gebeuren dat iemand op een terras iemand uit de bediening met een tintje en een licht accentje, luidt en overdreven zijn of haar bestelling uitspelt? De racistische karikatuur die ik nu schets maakt het zichzelf moeilijk omdat deze persoon zich als een hork gedraagt.
Maar we doen dit ook op andere manieren en meestal door verkeerde aannames. We geven mensen vaker te weinig ruimte dan te veel en gaan er vaak vanuit dat wat wij wilden overbrengen, ook daadwerkelijk is aangekomen.
De waarheid is dat communicatie lastig is en dezelfde woorden en acties op verschillende momenten verschillende gevolgen hebben.
Voel de verschillen maar:
Boze toon: “Heb je even?”
Vriendelijke toon: “Heb je even?” En,
Geïrriteerde toon: “Heb je even?”
Hoewel deze drie varianten qua woorden en zelfs betekenis 100% gelijk zijn, ik vraag om een moment van jouw tijd, zal jij bij ieder van deze woorden anders reageren.
In het eerste geval zal jij een defensieve houding aannemen, de volgende een open en de laatste is afhankelijk van jouw verwachtingen over het onderwerp.
We hebben het nu enkel en alleen gehad over communicatie. Maar onze acties verraden nog veel meer. Want jouw intentie straalt nog veel sterker uit door jouw acties dan wat en hoe je iets zegt.
Dit is enorm complex, wanneer je het complex maakt. Maar wanneer jij jouw acties richt op jouw doel en hier gedecideerd naartoe werkt, dan zullen de meesten jou begrijpen. Dan houd je het simpel voor jezelf.
Wat een ander daarvan vindt, kan jij niet bepalen en je houdt het simpel door je daar niet druk om te maken. Pas wanneer zij actie ondernemen en het met je doorspreken kan jij iets met deze informatie. Doe daarom geen ongefundeerde aannames over de meningen van een ander. Daarmee maak je het enkel moeilijker voor jezelf.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
Controleer jij jouw impulsen, of controleren zij jou? Ben jij jezelf bewust van jouw impulsen? Deze dagstarter gaat hierover.
Vind jij deze aflevering waardevol? ♥Like, 🗣Reageer of 🎁Deel.
Dan help je de podcast verspreiden en help je andere genuanceerd te leren denken.
Muziek: Abstract Aprils – Gone
Laat jezelf niet rond stuiteren, onderwerp iedere impuls aan de beweringen van gerechtigheid en bescherm jouw overtuigingen bij iedere verschijning.
Marcus Aurelius, Overpeinzingen, 4.22
Onze impulsen zijn maar lastig, ze ondermijnen onze redelijkheid en overvallen ons regelmatig. Soms is het iets onschuldigs als een impulsaankoop. Het kan ook schadelijker zijn, zoals een woede aanval. Maar je impulsen leveren zelden iets positiefs op.
Daarom moeten we ze controleren, daarom moeten we onze impulsen ondervangen en ondervragen. Door onze impulsen te ondervangen en ondervragen kunnen we de doorgang tot actie versperren of ze omzetten tot een bewuste keuze.
Natuurlijk lukt dit niet altijd en iedere keer. Maar wanneer we onze kop niet in het zand steken en actief werken aan deze controles. Dan ga je zien dat je jouw impulsen sneller ondervangt, dat je ze vaker ondervangt. Met tot gevolg dat je huis minder snel vol staat met onzin aankopen en dan wordt de lijst aan verbroken vriendschappen ook niet snel langer.
Wanneer jij jouw impulsen erkent en herkent dan kun je jezelf erop voorbereiden. Ikzelf ben behoorlijk impulsief als het om computer hardware, bouw en reparatie projecten. Ik vind dit leuk om te doen. Ik kom vaak met dingen thuis die ik wil gaan repareren, waar ik een project van wil maken.
Het zijn stuk voor stuk leuke projecten, soms verdien ik er ook een leuk zakcentje aan. Maar dit betekent niet dat ik ieder potentieel project op me moet nemen.
Tegenwoordig evalueer ik mijn project impulsen en aankopen op basis van een set aan criteria. Zoals,
Ga ik het resultaat überhaupt gebruiken.
Vermenigvuldig ik de waarde ervan.
Ga ik het project op korte termijn uitvoeren?
Heb ik de vaardigheid om dit te doen?
Heb ik de materialen voor dit project?
Deze vraag stel ik mezelf tegenwoordig direct en het heeft mij al behoorlijk geholpen de afgelopen tijd.
Dit kan jij ook doen zodra jij jouw impulsen erkent, ondervangt en ondervraagt.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
Maak jij het jezelf niet te moeilijk? Met al je eigendommen, aannames en verwachtingen? Het niet fout mogen doen en altijd perfect willen zijn? Kan je het niet simpel houden?
Luister de aflevering gratis op Spotify, YouTube of waar jij de Podcast ook wilt luisteren.
Vind jij deze aflevering waardevol? ♥Like, 🗣Reageer of 🎁Deel. Dan help je de podcast verspreiden en help je andere genuanceerd te leren denken.
Richt op ieder moment je geest stevig op de taak voor handen, als Romein en mens. Doe dit met strikte doch simpele waardigheid, affectie, vrijheid en gerechtigheid. Gun jezelf rust van alle andere overwegingen.
Dit kan je doen wanneer je iedere taak aanpakt als of het je laatste zal zijn. Geef iedere afleiding, emotionele ondermijning van redelijkheid, alle drama, ijdelheid en klacht over redelijk aandeel op.
Je zult zien dat meesterschap over weinig dingen het mogelijk maakt om een overvloedig en vroom leven te leiden. Want als jij alleen deze zaken waakt, dan vragen de goden niet om meer.
Marcus Aurelius, Overpeinzingen, 2.5
Waarom is dingen simpel houden zo moeilijk? Deze vraag stel ik mezelf ook regelmatig. Ik ken maar weinigen die hun leven echt simpel houden. Ik doe mijn best maar het is moeilijk. Ik had een huis vol spullen die weinig gebruikt werden of waar ik de functie niet meer van ken.
Tegenwoordig geef ikzelf steeds makkelijker dit soort dingen weg en nu ik zo rond mij kijk in mijn werkkamer zie ik gelukkig de functie van het meeste om mij heen (en direct zie ik een paar dingen die ik weg kan doen).
Marcus Aurelius heeft het niet alleen over spullen, maar ook over taken en acties. Hoe vaak micro-managen we acties van onszelf en anderen waardoor we onze waardevolle tijd verspillen zonder noemenswaardig resultaat.
We houden het vaak niet simpel voor onszelf. We accepteren niet dat dingen regelmatig niet zullen gaat zoals wij wensen. We accepteren niet dat de wereld bestaat uit zoveel elkaar kruisende invloeden dat wij hier geen controle op kunnen hebben.
Het leven wordt een stuk complexer als er niets fout mag gaan. Zeker in Nederland leren we onszelf en onze kinderen dat we veel controle hebben over ons leven. We kijken terug op wat fout gegaan is en construeren een verhaal voor onszelf dat het allemaal te beïnvloeden was als we dit maar hadden geweten of dat maar hadden gedaan. We gunnen onszelf geen rust.
De waarheid is vaak dat je het niet had kunnen weten. De noodzakelijke kennis was simpelweg niet voorhanden in de meeste gevallen.
Wanneer een negatieve uitkomst wel bij jezelf te zoeken is wanneer emotie, ijdelheid of verontwaardiging een rol speelde in het besluit of de acties. Dit gebeurt vaker dan je zou willen. Hoe vaak haal je geen rommel in huis omdat een ander het ook heeft of het je een gevoel van status geeft.
Deze manier van werken maar je niet gezonder of beter, maar het zet je op een pad van oneindige aan- en opvulling. Concentreer je op dat waar jij goed in bent, maak en doe dat. Leer nieuwe dingen die je wilt beheersen, die bijdragen aan je omgeving. Op die manier kom jij waar je wilt zijn.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
Dankbaarheid is iets waar meer over gesproken wordt dan op wordt geacteerd. Maar is dit een probleem?
Luister de aflevering gratis op Spotify, YouTube of waar jij de Podcast ook wilt luisteren. Vind jij deze aflevering waardevol? ♥Like, 🗣Reageer of 🎁Deel. Dan help je de podcast verspreiden en help je andere genuanceerd te leren denken.
Wat is overgebleven om te prijzen?
Ik denk, het beperken van onze acties tot wat in lijn ligt met de vereisten van onze voorbereiding. Het is waar de inspanningen van opvoeding en onderwijzen om draaien. Dit is wat we moeten prijzen!
Wanneer je dit voor ogen houdt, dan stop je met alles voor jezelf verzamelen. Want doe je dit niet dan zal je niet vrij, zelfvoorzienend of vrij van passie zijn. Je zal vol van afgunst, jaloezie en achterdocht zijn ten opzichte van degene die de macht hebben om alles af te nemen. Jij zult plannen smeden tegen degene die hebben wat jij prijst.
Maar door respect te hebben en je eigen geest te prijzen, pas dan zal je tevreden en in harmonie zijn met je medemens en beter afgestemd zijn met de goden. Dan prijs je alles dat zij geordend hebben en jou toekennen.
Marcus Aurelius, Overpeinzingen, 6.16.2b-4a
We leven in een wereld die steeds meer lijkt op een etalage, dan een samenleving. Alles heeft een prijs en velen van ons lopen met hun ogenschijnlijke welvaart en macht te koop. In deze tijd van zien en gezien worden, leggen velen het meeste belang bij bezit.
Maar word je hier beter, of zelfs gelukkig van? Je hebt geleerd dat dit niet zo is. Maar oma’s wijsheid erkennen we met het hoofd en woorden, maar zelden met ons hart of acties. Want we hebben geleerd dat alles een euro waarde heeft en deze moeten we onttrekken.
Van de mens, arbeid.
Van de natuur, grondstoffen.
Van onze medemens, tijd.
De afgelopen jaren lijken we door te krijgen dat het doorlopend ontginnen van deze aspecten meer schade doet dan we in de afgelopen generaties begrepen.
Steeds meer mensen zitten met een burn-out thuis. Dit komt door de werkdruk die ontstaat door de constante onderlinge concurrentie tussen mensen en groeperingen.
De natuur staat ook op breken, ons klimaat piept en kraakt onder de druk van plots vrijgelaten CO². De biodiversiteit verpieterd en wij begrijpen als collectief niet dat het aan onze kleine verlangens ligt.
Ook stelen wij tijd van onszelf en diegene na ons. Onze kinderen zullen het moeten doen met een planeet die minder was dan die van ons, veel minder dan die van onze grootouders en een schim van die van de generaties daarvoor.
We moeten eerst onszelf opnieuw opvoeden en leren begrijpen wat nodig is om balans te herstellen. Vervolgens moeten we dit overdragen aan onze naasten om en tegelijk zelf begrijpen dat de door ons gevonden balans niet hoeft te lijken op die van hen. Ook moeten we leren dat het balanspunt voor onszelf zal verplaatsen.
We veranderen de rest van ons leven, we ontwikkelen en verplaatsen. Dit is de les die wij nu moeten leren.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
Iedereen verliest wel eens zijn weg en laat een goede gewoonte los. Is deze dan ineens helemaal verloren?
Luister de aflevering gratis op Spotify, YouTube of waar jij de Podcast ook wilt luisteren.
Vind jij deze aflevering waardevol? Like, Reageer of Deel. Dan help je de podcast verspreiden en help je andere genuanceerd te leren denken.
Jouw principes kunnen niet gedoofd worden, tenzij jij besluit de gedachtes die ze voeren, te doven. Het is mogelijk om deze continu opnieuw te ontsteken. Het is mogelijk om opnieuw te beginnen met leven! Vernieuw jouw visie op zaken zoals je vroeger deed, zo herstart je jouw leven.
Marcus Aurelius, Overpeinzingen, 7.2
Ondanks dat we dit anderen nooit vertellen, iedereen weet dat goede gewoontes en principes kunnen vervagen. Dat je ineens weer systematisch doet wat je niet wil doen.
Wie van ons heeft zijn perfect functionerende dieet niet verslonst met tot gevolg dat de kilo’s – waar je zo trots op was dat je ze kwijt was – genadeloos terugkwamen met een aantal extra vriendjes.
Er zijn tientallen vergelijkbare voorbeelden te bedenken van situaties waarbij het leven daadwerkelijk zo werkte zoals we wilde. Maar dat we door eigen onoplettendheid en laksheid de controle verloren.
Vaak springen we dan van besef, direct in wanhoop. Nog voor we iets hebben gedaan waarvan we eigenlijk al weten dat het werkt. Die juiste actie ondernemen kan je vergelijken met vechten, maar we reageren eigenlijk altijd met vluchten.
Vluchten in de warme omarming van wanhoop. De enige reden dat deze wanhoop warm is, is omdat het dicht bij een brandende hel van passiviteit is. Dan mogen we lekker doorgaan met dat wat comfortabel voelt. Heerlijk zwelgen in de leugen die we onszelf vertellen.
Een leugen waarvan wij weten dat het een leugen is. Er is niets zo erg als tegen jezelf liegen!
Gelukkig is de oplossing tot dit probleem meerdere malen benoemt. Begin weer met dat wat werkte, dit is bewezen effectief.
Dit is wat Marcus Aurelius benoemt met het ontsteken. De gewoonte is als een gedoofde kaars. Waarvan de lont nog goed is. Een vlammetje bij de lont.
Daar is het weer, een echt warm gevoel.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
