Genot en verlangen benaderen ons dag in, dag uit. Op de lange termijn vaak met negatieve gevolgen voor onze gezondheid en omgeving. Hoe gaan we hiermee om?
Vind jij deze aflevering waardevol? ♥Like, 🗣Reageer of 🎁Deel. Dan help je de podcast verspreiden en help je andere genuanceerd te leren denken.
Rovers, perverselingen, moordenaars en tirannen: Verzamel voor inspectie van de zogenaamde genoegens.
Marcus Aurelius, Overpeinzingen, 6.34
Geniet van het leven. Het is een prima mantra. Wat alleen bijzonder is, is dat waar we genoegen in nemen, ons op de lange termijn vaak bijt.
Denk maar aan het gebruik van zogenaamde “genotsmiddelen” zoals alcohol, drugs en roken. Alcohol zorgt regelmatig die avond nog voor problemen wanneer je een slechte dronk hebt. Dit kan ook gebeuren in het geval van drugs en roken is op de lange termijn een sluitmoordenaar.
Maar ook genotsmiddelen als eten. Instinctief neigen mensen naar zoet en vet voedsel. Iets waar onze hersenen graag dopamine op afgeven omdat het evolutionair gezien waardevolle voeding is.
Het brengt ons veel energie en anders reserves in de vorm van lichaamsvet. Maar ons eten is, zeker in West-Europa, niet schaars en we verbruiken er minder van omdat voor velen van ons weinig lichamelijk werk verzetten.
Nee, koffie halen voor je collega’s is geen zwaar fysiek werk!
Hoe gaan we om met onze genoegens? Ik denk dat we in eerste instantie onze genoegens zo veel mogelijk moeten vermijden zodat de gewoontes rondom genot niet ontstaan of worden afgebroken.
De aarzeling die ontstaat voordat je toegeeft aan genot heeft zijn waarde. Die aarzeling is een signaal dat de aandacht mag hebben.
Iedereen kent deze aarzeling. Moet ik dit biertje wel nemen? Want ik voel je al wat licht.
Ik vind dit heerlijk eten, maar zal ik nog een portie pakken?
Zal ik nog een rondje spelen vanavond of is rust nu meer waard?
Dit soort vragen zijn waardevol en niet te negeren, maar om bewust te beantwoorden. Want soms moet je dat biertje nemen of nog een portie pakken.
Maar het moet geen slechte gewoonte worden, het moet een keuze blijven. Je wilt geen bezopen volgevreten aso zijn, die toegeeft aan ieder genot. Dit zal leiden tot het einde van je succes.
Genot is een test van controle. De vraag wanneer het zich aandient is eigenlijk altijd:
“Is dit een moment om van te genieten, of is dit gewoon een moment?”
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
Hoewel de meningen van andere belangrijk kunnen zijn, is dit zelden het geval. Goedkeuring door anderen is fijn, maar bevat een valkuil.
Een persoon die niet weet wat het universum is, weet niet wie die is. Een persoon die niet weet wat hun doel in het leven is weet niet wie ze zijn of wat het universum is. Een persoon die dit alles niet weet, weet niet waarom ze bestaan. Wat zegt dit over mensen die lof zoeken of vermijden van diegene die geen kennis hebben van waar of wie ze zijn?
Marcus Aurelius, Overpeinzingen, 8.52
Soms lijkt het als of Marcus Aurelius de toekomst kon zien. Want deze meditatie, of overpeinzing is prachtig toepasbaar op onze huidige tijd met sociale media en het belang dat we hechten aan de meningen van anderen.
Wij zijn sociale dieren en willen graag goed in de smaak vallen bij onze familie, vrienden en bekenden. Eigenlijk wil iedere mens dat ze goed in de smaak vallen bij iedere andere mens en, als het even kan, dier. Dit heeft deels met onze overlevingsdrang te maken, want mensen leven in groepen.
Deze drang tot acceptatie zit ons tegenwoordig regelmatig in de weg. Want deze digitale wereld van “likes” en “delen” heeft deze drang tot acceptatie gehackt. Ondanks dat het niet zo voelt, is 99,9% van de interacties op sociale media waardeloos. Ergens weten we dit ook.
Specifiek hebben sociale media de geheimen van ons dopamine-systeem gekraakt. Wanneer we denken te weten dat we iets waardevols doen, dan geven onze hersenen een beetje dopamine af. Dit ervaar je wanneer je een taak afrond. Maar ook wanneer je een like op jouw Instagram-post krijgt.
Want dat hartje of duimpje zegt dat een ander iets positiefs vindt van dat wat jij deelt!
Yeey!
Dopamine!
Maar wat vindt die ander daadwerkelijk?
Geen idee.
Facebook en LinkedIn hebben enige differentiatie aangebracht in hun één klik beoordelingen.
Yeey!
Nu weet ik of de andere het interessant vindt, medeleven toont of moet lachen. DOPAMINE!
Ho… ho…
Maakt dit het waardevolle informatie, deze één klik-reactie?
Begrijpt de ander daadwerkelijk waar de post over gaat?
Is deze persoon gekwalificeerd om een waardevolle reactie te geven? Begrijpt deze persoon jouw en de eigen intenties?
Wat heb ik nou geleerd?
Allerlei vragen kunnen bij je opspelen en zullen je bezighouden wanneer je waarde wilt toekennen aan deze reactie.
Ik denk dat het onverstandig is om deze duimpjes te veel waarde toe te kennen. Want de mening van een semi-anonieme reageerder wordt gekwalificeerd in een containerbegrip.
“Leuk” toch? -Dopamine shot-
Het is vaak onduidelijk of de mening die je vormt of ontvangt van een ander waarde heeft. Het is daarom verstandig om ze neutraal te ontvangen. Als data om op te nemen in je wereldbeeld. Meer niet.
De waarde van andermans meningen zal zich later openbaren, net als het dat deed in de tijd van Marcus Aurelius.
Vindt jij deze aflevering waardevol?
Dan wil ik je vragen hoe jij omgaat met meningen van andere in je dagelijkse leven.
Laat jouw inzichten achter in de reactie op YouTube of een ander sociaal medium. Ik ben erg benieuwd!
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
Sommige mensen zijn beter in het nemen van besluiten dan anderen, toch? Persoonlijk denk ik dat we één van de in deze Stoïcijnse Gedachte beschreven aspecten niet voldoende in beeld hebben.
Alles dat je op dit moment nodig hebt is, Zekerheid van je oordeel, actie voor het algemene goed, en een houding van dankbaarheid voor alles dat je tegemoet komt
Marcus Aurelius, Overpeinzingen, 9.6
Wat Marcus Aurelius hier benoemd zijn de drie aspecten die je nodig hebt om goed met een situatie om te gaan. Perceptie, actie en wil. In die volgorde.
Met perceptie wordt bedoelt, heb je een goed beeld van de situatie. Heb je maar één inzicht, of ken je meerdere posities. Velen nemen genoegen met een tweedimensionaal beeld doordat ze de situatie enkel willen bekijken vanuit de positie waarin ze het tegenkomen.
Deze starre houding leidt vaak tot verdriet en onnodig lijden. Je ziet namelijk te weinig van het geheel. Wat is in de achtergrond? Je kan immers moeilijk over muren kijken wanneer je maar op één plek mag blijven.
Om je perceptie te verbeteren moet je flexibel zijn en kunnen bewegen om zo meer informatie te vergaren en een beter beeld te verkrijgen op de werkelijkheid. Wanneer je dit hebt dan kan je met grotere zekerheid tot een oordeel komen.
Pas wanneer je een goed beeld hebt van de werkelijkheid kan je tot een actie komen voor het algemene goed. De meeste mensen gaan niet over lijken voor eigen gewin en toch nemen ze besluiten die andere in de problemen helpen.
In de meeste gevallen was het beeld op de werkelijkheid van deze mensen niet volledig en dachten ze dat ze het goede deden. Dit betekent niet dat mensen slecht zijn. Het is in veel gevallen onmogelijk om tot een volledig beeld te komen. Accepteer dat iedereen nog veel te leren heeft en probeer ze hierin mee te nemen.
Enkel die personen die niet willen leren wat belangrijk is of moedwillig tegen het algemene goed in te gaan, zonder hun beweegredenen met je te delen, zijn slecht. Dit is zo’n ontzettend klein percentage van alle nadelige actie in de wereld, dat je er vanuit mag gaan dat iedereen het juiste wil doen.
Als laatste is de wil tot actie noodzakelijk. Wanneer je weet wat moet gebeuren, heb je alleen de wil tot actie nog nodig. Door op deze volgorde een situatie doordacht aan te pakken dan ontstaat er een flexibele manier van werken.
Komt een ander perspectief op je pad, dan leer je en pas je jouw acties hier op aan. Op deze manier kan je ook foutieve acties van anderen vergeven. Want iedereen leeft en leert op basis van voortschrijdend inzicht. Een idee jij of een ander 2 jaar geleden had, kan zich ontwikkelen. Sterker nog het moet ontwikkelen.
Om het aan de actualiteit te verbinden, diverse leiders over de gehele wereld hebben grote uitdagingen.
Zo zou je maar de vice-president van de Verenigde Staten bent en de President die je al vier jaar steunt moet laten vallen.
Of je bent minister-president van Nederland en je moet aanpassingen doen aan het beleid voor Corona bestrijding in Nederland.
Of je bent een ondernemer in de horeca en middenstand die tot creatieve oplossingen moet komen het bedrijf waar je jouw leven lang aan werkt boven water te houden.
Ieder van deze situaties is nieuw voor de persoon die er mee om moet gaan. Ieder van hen moet een goed beeld van de realiteit voor zichzelf construeren en op basis daarvan actie willen nemen. Geen van allen zijn het makkelijke situaties en allemaal komen ze voor moeilijke besluiten te staan.
Dit is een grote overeenkomst tussen Marcus Aurelius, keizer van het Romeinse rijk, en jezelf. Zowel hij, jij als ik moeten met deze drie aspecten werken om met een situatie om te kunnen gaan.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
Wat zijn zegeningen en wat zijn vloeken. Regelmatig denk je dat iets een zegen is wanneer je het ontvangt om later een vloek te zijn. Ook het omgekeerde is vaak zo.
Muziek: Gran Prova – Let Your Dreams Take Flight
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
