Zie de wereld als een artiest ~ Marcus Aurelius
Wat doen onze woorden voor ons, kunnen ze ons schaden of helpen? We zeggen dat woorden geen pijn doen, maar wat als ze dat wel doen?
Beweeg door deze korte periode in de tijd in harmonie met de natuur en bereik met gratie je laatste rustplaats.
Marcus Aurelius, Overpeinzingen, 4.48.2
Als een rijpe olijf mag vallen.
Prijs de aarde die haar voedde.
Ben dankbaar voor de boom die haar groei bracht.
In Overpeinzingen staan een aantal prachtig geschreven stukken zeker wanneer je zijn beoogde publiek in gedachte hebt. Marcus Aurelius schreef zijn overpeinzingen immers enkel voor zichzelf. Dus waarom nam hij de tijd om artistiek met zijn woorden om te gaan?
Iedere mens scheld en tiert op momenten dat de wereld lelijk en oneerlijk is. Sommigen onder ons gebruiken woorden om vloeken te maskeren. Maar als je eerlijk bent is dit enkel het verbloemen van frustratie of pijn. Mijns inziens is gebruik maken van lelijke woorden ook niet zo zeer een probleem.
Wanneer we de tijd nemen en afstand nemen van de frustrerende situatie. Dan kunnen we de positieve aspecten van de gebeurtenissen vaak zien. Begrijp me niet verkeerd, het netto resultaat kan nog steeds negatief uitpakken. Maar iedere situatie heeft zijn mooie momenten.
Denk maar eens aan het overlijden van een dierbare. Hoewel dit een trieste situatie is, het brengt mensen samen. Het brengt verhalen naar de voorgrond die de wereld mooier maakte dan het daarvoor was.
Dichters, schilders, muzikanten en andere artiesten vangen deze momenten vaak in hun kunst. Wanneer we hun werk tot ons nemen dan is de schoonheid van hun werk wat ons bijblijft. Terwijl het werk een vreselijke tafereel toont. Zelden is het enkel allen rozengeur en maneschijn .
Om schoonheid te tonen is contrast nodig.
Zo ook in onze woorden. Wanneer wij ervoor kiezen om onze situaties in schoonheid aan onszelf en anderen presenteren, dan brengen we onszelf in een positievere sfeer.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via: