Bescheidenheid en aandacht voor je omgeving zijn van groot belang en het is iets dat Epictetus eeuwen geleden benoemde en tegenwoordig nog relevant is.
Vind jij deze aflevering waardevol?
⭐Like, 🗣Reageer of 🎁Deel. Dan help je de podcast verspreiden en help je andere genuanceerd te leren denken.
Muziek: Abstract Aprils – Daring Remedy
Onthoudt dat je het leven benadert als een banket. Wanneer iets rond gaat en jou bereikt, steek je hand uit en neem een bescheiden portie. Passeert het je? Stop het dan niet. Heeft het jou nog niet bereikt? Verlang er niet naar en wacht tot het je daadwerkelijk bereikt. Ga op deze manier om met kinderen, een partner, een verbeterde positie en rijkdom. Op een dag zal dit gedrag je waardig maken voor een banket met de goden.
Epictetus, Enchiridion, 15
Wat Epictetus hier beschrijft vindt ik schitterend. Want met kansen in het leven gaat het vaak zo. Ze komen en passeren, soms zonder dat je er van profiteert. Je kan jezelf tactisch opstellen zodat je er klaar voor bent wanneer het zo ver is, maar er zijn geen garanties.
Wanneer de kans voor het grijpen is neem er dan van. Weet alleen ook dat er meer gaat komen en neem niet zoveel dat er niets over blijft voor anderen.
Dit laatste is iets waar een elite wat van kan leren. Ze pakken wat ze pakken kunnen en vullen hun zakken en wanneer iemand hen op dit gedrag aanspreekt dan zeggen ze “Wat, het mag toch? Volgens de wet doe ik niets verkeerd.”
Nee, inderdaad, technisch gezien doet deze persoon niets verkeerd. Maar het feestje is vervolgens minder voor iedereen. De sfeer wordt verknald omdat, hoewel er voldoende is voor iedereen een klein aantal personen besloot om meer te nemen dan ze nodig hadden.
Ja, dit is een commentaar over onze maatschappij en het gedrag van de meest welvarenden. Want natuurlijk verdienen mensen loon na werken, en het nemen van risico mag beloond worden omdat de risico’s groter zijn. Maar wanneer de verdiensten van een CEO 250x groter zijn dan die van zijn gemiddelde werknemer, dan is er wat mis.
Een CEO die niet de ondernemer was die het bedrijf startte en dus niet eens 1% van het risico draagt voor het succes van de onderneming. Dan mag je jezelf afvragen, voegt deze persoon 250x meer toe aan een onderneming dan de gemiddelde werknemer?
Dit is een duidelijk voorbeeld van te veel van het banket nemen. Er blijft minder over voor alle lagen onder deze persoon. Tot de consument aan toe.
Natuurlijk is er een reden dat deze persoon een groter deel van de verdiensten krijgt. Een netwerk wordt geopend, innovaties worden doorgevoerd, de financiële huishouding is beter op orde. Maar dan nog is dat niet 250x meer waard dan de werkzaamheden van de gemiddelde medewerker van een onderneming.
Om dit verder te onderstrepen een recent voorbeeld. Booking.com ontsloeg in 2020, 25% van het personeel en vroeg staatssteun aan, ondanks dat het de jaren er voor miljarden winst boekte.
Om later dat jaar de eigen prestatie regels met terugwerkende kracht aan te passen zodat de top van het bedrijf miljoenenbonussen ontvingen. Dit is niet alleen te veel van het banket nemen, maar het banket eerst ook nog eens aanhouden. Deze ronde had de managers van Booking.com immers gepasseerd.
Ze betalen de staatssteun nu terug. Maar ongeveer 4500 mensen zijn hun baan kwijt. We nemen maar aan dat het goed betaalde functies zijn, dus laten die een salaris hebben van € 50.000 per jaar, het gemiddelde in Nederland is 36.000 per jaar.
Dan betaalt Booking.com nu 225 miljoen minder aan salarissen uit. Dit bedrag is geen afrondingsfout, maar ze betalen hun top alsnog de bonus miljoenen uit. Ondanks dat ze hun prestatietarget niet haalden.
Hoewel ze de staatssteun, tussen aanhalingstekens, netjes terugbetalen. Maar het graaien van de top heeft toch plaatsgevonden.
Ja, dit is nog steeds graaien, de leiding van Booking.com is een voorbeeld van iemand die het banket leegrooft, maar omdat iemand ze er op aanspreekt, wordt er wat teruggelegd op het dienblad. Wat ze teruggeven is de marge van het totaal terug betalen.
Dit zegt heel veel over de cultuur aan de top van dit soort grote bedrijven. Ze zijn er niet om wat bij te dragen aan de maatschappij, aan het feestje. Ze zijn er om het voor zichzelf en hun directe omgeving zo goed te maken en diegene die ze niet kennen interesseert ze niks.
In een goede wereld willen we het met zijn allen goed hebben. Dan moeten ervoor zorgen dat ook de mensen die we niet kennen het goed hebben. Het banket moet rond gaan onder alle aanwezigen. Doen we dit niet kunnen we vooruit kijken naar een hele lelijke wereld.
We zijn al een heel eind op weg naar die lelijke wereld.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
Soms weten we van te voren dat het genot waar we aan toegeven ons later gaat bijten. Waarom doen we het dan toch?
Beluister de aflevering gratis op Spotify, YouTube of waar jij de Podcast ook wilt luisteren.
Vind jij deze aflevering waardevol?
⭐Like, 🗣Reageer of 🎁Deel. Dan help je de podcast verspreiden en help je andere genuanceerd te leren denken.
Muziek: Marshall Usinger – Where It Begins, It Ends
Wanneer jij een indruk van genot krijgt, zoals met iedere indruk, sta jezelf dan niet toe om meegesleept worden. Laat het van jouw actie afhangen, gun jezelf een moment.
Vergelijk daarna deze twee momenten, eerst wanneer je het genot ervaart en later wanneer je er spijt van hebt. Vergelijk dit vervolgens met het plezier en de voldoening van onthouding.
Echter, wanneer een ogenschijnlijk toepasselijk moment om te acteren verschijnt, laat jezelf dan niet leiden door comfort, aangenaamheid of allure. Laat jezelf leiden door hoeveel beter het bewustzijn van deze overwinning is.
Epictetus, Enchiridion, 34
We worden dag in, dag uit verleid. Onze wereld staat er bol van. En stuk voor stuk bieden deze verleidingen genot. Het genot van eten, creatie, erkenning, aandacht en nog veel meer. Je gaat me niet vertellen dat jij nog nooit op straat de verleidende geur van vers brood van de warme bakker hebt geroken. Of een vriend op een terrasje bent tegen gekomen om vervolgens de rest van de dag daar in de zon te vertoeven.
Dit overkomt iedereen, ik heb er meerdere weken in totaal aan verspilt schat ik zo. In de meeste gevallen heeft het me geen schade gedaan, ondanks dat het geen weloverwogen keuze was.
Maar er zijn ook momenten geweest, waar toegeven aan genot me wel schade heeft toegebracht. Deze momenten zal ik nooit vergeten, één zo’n moment heeft er voor gezorgd dat ik hakken over de sloot mijn middelbareschooldiploma haalde, in plaats van met speels gemak.
Ik besloot op 17 jarige leeftijd om toch een nachtje langer op een festival te blijven, waardoor ik niet had geslapen. Toch was ik om 8:30 op school, backpack in de gang, en ik lag met mijn hoofd op de schoolbank te kwijlen en slapen. Dat heeft die docent mij niet vergeven en hij heeft dat hele jaar mij aantoonbaar aangepakt. Het ging zelfs zo ver dat mijn toetsen en mondelinge examens standaard nagekeken werden door een derde en protocollair toehoorder aanwezig was.
Nu ligt de oorzaak van deze situatie niet voor 100% bij mij. Waarom die docent rancuneus was om het feit dat een tiener dit gedrag vertoonde, zal ik nooit begrijpen.
Maar ik gaf wel de aanleiding, ik opende de deur. Mijn actie had een gevolg.
Mijn keuze voor genot in die situatie heeft mij flink gebeten. Zo zijn er nog honderden andere situaties te bedenken waarbij mijn keuze voor genot zorgde voor een onwenselijke situatie.
Ik kan ook mijn 30kg overgewicht aanhalen, dat stukje bij beetje er aan was gekomen en pas opgelost werd toen ik ervoor koos genotsmiddelen zoals suiker te gaan verminderen en mijden.
Hoeveel van dit soort keuzes van genot kan jij aanwijzen waar jij last van hebt gehad op een ander moment? Ik denk dat het er best een aantal zullen zijn.
Dit is dan ook wat ik denk dat Epictetus bedoelt te zeggen. Wanneer jij al kan beredeneren wat de slechte uitkomsten gaan zijn van jouw keuzes voor genot. Dan kan jij er het best bewust mee om gaan.
Nu was dat in mijn voorbeeld niet te voorspellen denk ik. Maar op dat moment, in dat lokaal, wist ik wel dat ik niet het beste besluit had genomen. Niet dat ik er spijt van had, je bent jong en je wilt wat en dus was ik te onvolwassen om dat besluit anders te nemen. Maar het was wel een harde les in gevolgen van gedrag.
Zijn er in jouw leven lessen zoals deze die je wilt delen? Ik ben heel benieuwd.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
Waarom rapporteren we zo veel aan elkaar? Waarom kijken we het nieuws? Vaak begrijpen we de onderliggende bewegingen niet eens. Waarom micromanagen we zo veel?
Luister de aflevering gratis op Spotify, YouTube of waar jij de Podcast ook wilt luisteren.
Vind jij deze aflevering waardevol? ♥Like, 🗣Reageer of 🎁Deel. Dan help je de podcast verspreiden en help je andere genuanceerd te leren denken.
Als jij wilt verbeteren, ben dan tevreden met onwetend of dom overkomen wat betreft vreemde materie. Wens niet om deskundig over te komen. Wanneer anderen je als belangrijk zien, wantrouw dan jezelf.
Epictetus, Enchiridion, 13a
Als kind kon ik heel goed onthouden wat er in het nieuws gebeurde. Ik kon iedereen, en mijn leraar, als de beste vertellen wat er de vorige dag gebeurd was in de wereld. Nu ben ik volwassen ben vraag ik mezelf serieus af waarom dit belangrijk voor mijn ontwikkeling was. Ik kreeg er goede cijfers voor, heel mooi, maar begreep ik echt wat de onderliggende redenen waren achter de Kroatische en Bosnische oorlogen? Of het Koerden conflict in Irak? Kon ik er iets aan doen?
Later zou ik mijn vluchteling vrienden uit die gebieden gewoon behandelen als andere kinderen. Ik kwam er pas later achter dat ze vluchteling zijn geweest. Dat had ik weer helemaal niet opgeslagen. Kortom de connectie tussen het nieuws en mijn eigen situatie legde ik niet eens! Wat had ik hier dan aan?
Ditzelfde zien we gebeuren op ons werk. We rapporteren aan mensen, omdat ze rapporten willen, omdat het erbij hoort en omdat ze niet durven te zeggen dat ze deze rapporten niet willen ontvangen. Of erger nog, ze kijken er wel in. Ze weten niet wat de onderliggende logica of geschiedenis is en gaan zich ermee bemoeien.
Misschien ben jij die manager wel?! Is het niet een beter idee om die specialist waarmee je werkt jou te laten vertellen wat er aan de hand is? Laat hem of haar jou vertellen wat zij ziet en als iets ziet dat je niet begrijpt, vraag er dan.
Toen ik deze manier van werken ging hanteren naar mijn collega’s in zowel mijn management- als specialisten rol, werd mijn leven een stuk prettiger. Wanneer ik in mijn managementrol zat vroeg ik uitleg van mijn specialisten en toeleveranciers. Was ik de specialist dan vroeg ik om verheldering.
Niemand gedijd onder micromanagement. Het gros van ons kon zich als kind prima zelf aansturen met simpele opdrachten. Maar het lijkt er soms op dat ons huidig onderwijs liever machines levert dan creators.
Onze drang naar controle vraagt om rapportages die we eigenlijk nauwelijks bekijken. Dan verkwisten we tijd van andermans leven . Ik vind mezelf niet belangrijk genoeg om dat van een ander te vragen. Wanneer ik om een structurele rapportage vraag dan wantrouw ik mezelf, want doorgaans schuilt er dan een onzekerheid in mijzelf over mijn functioneren in die context.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
