Gebrekkig communicatie en ondoordachte acties maken ons leven zoveel moeilijker dan het hoeft te zijn. Ben daarom niet overhaast met je woorden en onderneem je acties zorg en intentie.
Vind jij deze aflevering waardevol?
⭐Like, 🗣Reageer of 🎁Deel. Dan help je de podcast verspreiden en help je andere genuanceerd te leren denken.
Muziek: Anesthesia – Daybreak
Wanneer iemand je vraagt om je naam, blaf je dan iedere individuele letter naar ze? En wanneer de ander boos wordt, reageer jij dan ook in boosheid? Zou je niet eerst je naam in alle rust melden en wanneer erom gevraagd wordt het in alle rust spellen? Dus, onthoudt dat gedurende jouw leven je plichten een opeenvolging zijn van individuele acties. Geef daarom aandacht aan iedere actie terwijl je jouw plicht voldoet… vervul methodisch jouw taak.
Marcus Aurelius, Overpeinzingen, 6.26
Soms maken we dingen zo moeilijk door onze vooringenomenheid. Heb jij het niet eens zien gebeuren dat iemand op een terras iemand uit de bediening met een tintje en een licht accentje, luidt en overdreven zijn of haar bestelling uitspelt? De racistische karikatuur die ik nu schets maakt het zichzelf moeilijk omdat deze persoon zich als een hork gedraagt.
Maar we doen dit ook op andere manieren en meestal door verkeerde aannames. We geven mensen vaker te weinig ruimte dan te veel en gaan er vaak vanuit dat wat wij wilden overbrengen, ook daadwerkelijk is aangekomen.
De waarheid is dat communicatie lastig is en dezelfde woorden en acties op verschillende momenten verschillende gevolgen hebben.
Voel de verschillen maar:
Boze toon: “Heb je even?”
Vriendelijke toon: “Heb je even?” En,
Geïrriteerde toon: “Heb je even?”
Hoewel deze drie varianten qua woorden en zelfs betekenis 100% gelijk zijn, ik vraag om een moment van jouw tijd, zal jij bij ieder van deze woorden anders reageren.
In het eerste geval zal jij een defensieve houding aannemen, de volgende een open en de laatste is afhankelijk van jouw verwachtingen over het onderwerp.
We hebben het nu enkel en alleen gehad over communicatie. Maar onze acties verraden nog veel meer. Want jouw intentie straalt nog veel sterker uit door jouw acties dan wat en hoe je iets zegt.
Dit is enorm complex, wanneer je het complex maakt. Maar wanneer jij jouw acties richt op jouw doel en hier gedecideerd naartoe werkt, dan zullen de meesten jou begrijpen. Dan houd je het simpel voor jezelf.
Wat een ander daarvan vindt, kan jij niet bepalen en je houdt het simpel door je daar niet druk om te maken. Pas wanneer zij actie ondernemen en het met je doorspreken kan jij iets met deze informatie. Doe daarom geen ongefundeerde aannames over de meningen van een ander. Daarmee maak je het enkel moeilijker voor jezelf.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
Wanneer je weet waar je heen wilt, dan wordt het makkelijker om ergens te komen. Natuurlijk kan je reis voor verandering zorgen. Maar dat betekent niet dat je doelloos moet zwerven.
https://youtu.be/CNV6R6VJGAE
Richt al je inspanningen op iets, houdt dit doel altijd in beeld. Het is niet activiteit dat mensen verontrust, maar opvattingen van zaken die ze gek maakt.
Seneca, Innerlijke rust, 12.5
Wanneer je iets begint is het belangrijk om voor jezelf het einddoel in beeld te hebben. Want ergens uitkomen is makkelijker wanneer je weet waar dat is. Toch beginnen velen met iets waarvan ze geen idee hebben waar het leidt.
Dit is vrij normaal, want jij bepaalt niet wanneer jouw leven begint, laat staan eindigt. Je kiest er niet voor, dit wordt je gegeven door je ouders, wie dat ook mogen zijn.
Mede daarom voelt het niet zo vreemd om niet te weten waar iets toe leidt. Je hebt immers geen idee waar je leven toe leidt. Toch is het verstandig om je verwachtingen bij ieder begin te verhelderen en eventueel vast te leggen.
Dat je een helder beeld van je doel hebt, betekent niet dat het doel onveranderlijk is. Je leert immers gedurende jouw reis en je werkt altijd op basis van voortschrijdend inzicht.
Wanneer er iets verandert moet worden, ben dan ook niet bang om dat te doen. Stel je koers bij, maar houdt je doel in zicht.
Het lijkt op hardlopen, richt je jouw blik op de grond op de volgende stap, dan voelt het zwaarder dan wanneer jij je blik voorwaarts richt, een punt in de verte stelt en daar heen loopt. Je bent dan gevoelsmatig veel sneller.
Tegenwoordig zet ik tijdens het hardlopen de meeste notificaties voor tussentijden uit. Ik weet immers van te voren al wat ik wil lopen, 5, 7 of 10km. Ik kies een richting en begin, hoofd hoog en blik voorwaarts.
Dit beeld pas ik ook toe bij het maken van deze podcast.
Toen ik begon, was dit om mezelf te helpen. Toen ik afgelopen zomer besloot om dit weer op te pakken, wilde ik leren hoe ik de podcast beter wilde maken qua audio. Op dit moment wil ik de inhoud interessanter maken.
Uiteindelijk gaat deze podcast niet zo zeer om stoïcisme en om dat te leren. Maar om jou en mij te helpen genuanceerder te denken. Om verder te kijken dan onze neus lang is en dit over te dragen aan anderen. Om zo hopelijk onze samenleving een beetje minder gepolariseerd te krijgen.
Want als je kijkt wat al het ons tegen hen voor ons doet, dan word ik daar in ieder geval niet blij van.
Dit zijn in ieder geval mijn intenties! Als je met me mee wilt leren, abonneer dan op het YouTube kanaal, want ik denk dat stoïcisme een goede manier is om polarisatie te repareren of zelf te voorkomen.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
