Wanneer je beter je mond kan houden ~ Plutarchus
Soms zeg je te weinig, maar meestal te veel en wanneer je dit doet doel je meer schade dan goed. Hoe voorkom je dit?
Vind jij deze aflevering waardevol?
♥Like, 🗣Reageer of 🎁Deel.
Dan help je de podcast verspreiden en help je andere genuanceerd te leren denken.
Cato beoefende het soort publiek spreken dat de massa kon raken. Hij geloofde dat degelijke politieke filosofie zorg droeg voor een strijdvaardig element.
Plutarchus, Cato de Jongere, 4
Maar niemand heeft hem dit ooit zien oefenen in het bijzijn van anderen en niemand heeft hem ooit een speech zien oefenen.
Wanneer hem verteld werd dat het volk hem beschuldigde voor zijn stilte, antwoorde hij: “Het is beter dat ze mijn leven niet beschuldigen. Ik zal enkel spreken wanneer ik zeker ben dat het niet beter is om het niet uit te spreken.”
De uitspraak, “Spreken is zilver, zwijgen is goud” komt nauw overeen met wat Cato en Plutarchus proberen te zeggen. Hoewel iedereen weet dat ze soms beter iets niet kunnen zeggen, doen we het allemaal. Sommigen vaker dan anderen.
Maar soms is de best optie om de open deur toch even in te trappen. Maar hoe weet je wanneer je dit wel of niet moet doen?
Het makkelijkste antwoord is “dat weet je niet”. Maar het makkelijkste antwoord is niet altijd het juiste. Het simpele antwoord is, “dat weet je nog niet”. Het woord “nog” is het belangrijkste stukje uit de gehele zinssnede. Het geeft aan dat je de tijd moet nemen. Daar gaat het vaak fout, we nemen vaak niet de tijd om een probleem te benaderen van verschillende standpunten.
Zeker niet als het om woorden gaat. Een reactie is zo gegeven, in een opwelling is het gedaan. Maar was dit ook echt wat je vindt nu je meer weet? Wat vervolgens nog ergerlijker is dat we geleerd worden om altijd achter onze woorden en acties te blijven staan.
Dit laatste is de reinste onzin, dit is een vorm van absoluut denken en non-logica. Want zijn uitspraken uit jouw tijd als kind feitelijk correct? Iedereen kan een moment uit zijn verleden bedenken waarvan zij nu weten dat ze onzin verkondigde. Maar daar sta je inmiddels toch ook niet meer achter, of wel?
Wat je wel of niet uitspreekt is afhankelijk van zowel de persoon als de situatie waarin jullie je bevinden.
Zoals je misschien hebt meegekregen is mijn partner een Paralympisch top atleet en ik weet dat zij de meest kritische persoon is ten op zichten van zichzelf, wanneer het aankomt op haar sport. In middels heb ik zoveel loopjes van haar gezien en gesprekken met haar gehad dat ik weet wanneer ze een fout maakt. Inmiddels heb ik ook een goed gevoel voor wanneer ze dit zelf ook inziet en wanneer niet.
Op basis van dit inzicht besluit ik om een fout te belichten of buiten de focus te houden. Je hoeft niet altijd op het falen te wijzen. Je hoeft ook niet altijd iemand veren in zijn reet te steken.
Het is een keuze die je maakt omdat het ten goede komt aan de uitkomst. Om dit vaker goed dan fout te doen moet je de tijd nemen.
De “Go, go, go”-mentaliteit van onze maatschappij is daarom vaak contraproductief. Het verhindert ons de tijd te nemen om tot een weloverwogen besluit of actie te komen. Gelukkig hebben we vrijwel altijd de keuze om “nog” niets te doen.
Gebruik de tijd die je hebt, zelfs wanneer je denkt dat je die niet hebt en spreek pas wanneer je weet dat het iets toevoegt en dat het gezegd moet worden.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via: