Zijn ze heersend? Dan ga jij een correctie ervaren.
Die is niet prettig.
Vind jij deze aflevering waardevol?
⭐Like, 🗣Reageer of 🎁Deel. Dan help je de podcast verspreiden en help je andere genuanceerd te leren denken.
Onze ziel is soms een koning, soms een tiran.
Wanneer een koning zorgt het voor wat eerbaar is, de gezondheid het lichaam waarborgt en geeft het geen basis voor schadende opdrachten.
Wanneer een ziel ongecontroleerd, door verlangen gedreven, overdreven is. Dan verandert het van een koning tot dat was het meest gevreesd en veracht wordt.
Een tiran.
Seneca, Brieven aan Lucilius, 114.24
Vaak zijn onze grootste krachten tegelijk onze diepste valkuilen. We verliezen onszelf in onze kracht en sluiten de rest van realiteit buiten. We zien belangrijke aspecten die buiten onze kracht liggen plots over het hoofd.
Hierdoor ontstaan problemen. Problemen die moeilijk te voorkomen zijn. Tenzij we onszelf ervan bewust zijn dat we vatbaar zijn voor dit type valkuil.
Nu heb ik het wel een probleem genoemd, maar wat maakt het een probleem. Seneca noemt onze geest dan een tiran. Maar hoe ziet dat titanische er dan uit?
Wanneer we enkel redeneren vanuit het perspectief van onze krachten, dan laten we onze zwaktes buiten beeld.
Goed toch? Denk je dan.
Nee, want onze zwaktes negeren zorgt voor gapende gaten in onze visie op realiteit. Je steekt dan je kop in het zand voor deze uitdagingen. Je gaat alleen die dingen aan die je aan wilt gaan, of ze nodig zijn of niet.
Hierin schuilt het tiranische aspect. Je zult over de mensen die je ondersteunen heen lopen en andere aspecten die jou jezelf maken. Wanneer je te goed gelooft in je eigen grootheid ontstaat er een arrogantie en vervolgens minachting voor diegene die een ander perspectief op de situatie hebben.
Deze minachting is de valkuil waar we dan in lopen. We isoleren onszelf in de hoop de realiteit die onze krachten uitvergroot tot de daadwerkelijk realiteit te promoveren.
Ik weet niet hoe jij dit aspect beoordeeld, maar ik zie het als grootheidswaanzin.
Door de geschiedenis heen zijn er talloze voorbeelden van personen die een tijdje hun realiteit oplegden aan de daadwerkelijke realiteit. Napoleon en Lodewijk de veertiende (XIV) zijn interessante voorbeelden van personen die de correctie van realiteit ten opzichten van de eigen realiteit hebben ervaren.
Jij hebt dit ook wel eens ervaren. Als kind misschien wel het meest, dat jouw ouders je corrigeerde omdat je een vriendje niet toe liet om te doen wat die wilde.
Om af te sluiten, wanneer jouw krachten leidend zijn is er niets aan de hand. Wanneer je krachten heersend zijn, dan zal er uiteindelijk een corrigerende beweging plaatsvinden. Deze beweging ga jij niet als prettig ervaren, maar zal noodzakelijk zijn.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
Onze emoties hebben een belangrijke functie in ons lichaam en leven. Maar we kunnen er ook door geregeerd worden als we niet opletten.
Vind jij deze aflevering waardevol?
⭐Like, 🗣Reageer of 🎁Deel. Dan help je de podcast verspreiden en help je andere genuanceerd te leren denken.
Muziek: Human Suits – Meditation
Je huilt, ik lijd van enorme pijn! Ben jij bevrijd van het gevoel, wanneer jij het verdraagt op een onmannelijke wijze?
Seneca, Brieven aan Lucilius, 78.17
We gaan allemaal wel eens over de zeik. Iedereen kan geraakt worden door de woorden of acties van anderen. Tegenslag kan ons allen van de wijs brengen. Met dit gegeven in gedachte, denk jij dat het behulpzaam is om je emoties te laten regeren? Dat verdriet, die woede of onmacht. Helpt het jou om het te uiten in een actie. Voel jij jezelf dan echt beter door.
Jij denkt dat ik nu “Nee” ga zeggen.
Maar ik denk dat een uiting je kan helpen om de druk van de ketel te halen. Als jij direct daarna je acties richt op jouw taak, dan was deze uiting waardevol. Dan zijn de tranen goed, dan was de schreeuw van boosheid de moeite waard. Blijf echter in je emotie hangen, blijft de uiting jouw acties regeren dan is het waardeloos. Dan zal de druk in jou snel weer opbouwen tot een kookpunt en zal je in een eindeloze lus van explosie of implosie vervallen.
Zoals Kimberly zou zeggen, dan blijf je in jouw potje van niksigheid gevangen en raak je hier steeds verder in verstrikt.
Emoties zijn signalen, het zijn geen doelen. Naar je emoties luisteren is mijns inziens ook niet verkeerd. Maar wanneer je ze te veel ruimte heeft, dan bevind je jezelf op een hellend vlak. Dan verandert het signaal in een overstemmende ruis.Zie je emoties als een sirene, als een luide waarschuwing voor iets dat jouw aandacht vereist, dan is het heel nuttig.In het verkeer is een sirene een teken voor ruimte maken, de plek van een ongeval, of dat je moet stoppen.Je controleert ook aan de hand van het geluid en de licht signalen wat er aan de hand is, wie jouw aandacht nodig heeft.
Is het politie, ambulance of brandweer, dat geeft het signaal af? Wat is het onderwerp, is het een ander of jijzelf? Ligt het voor je, achter je of bij jou? Moet jij actie ondernemen, ruimte maken of heb je geïncasseerd?
Wanneer jij je emoties en gevoelens als zodanig behandelt dan is het een waardevolle bron van informatie. Soms is het een noodzakelijke uitlaatklep. Maar voel jij je beter wanneer jij je emoties uit en kan jij dan door? En beschadig je er niets mee? Dan moet je dit doen. Blijf er alleen niet in plakken.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
Ons leven bevat al genoeg strijd. We strijden tegen onze sterfelijkheid en tegenslag. Een vorm van optimisme is hierbij nodig. Maar zijn we soms niet te positief?
Vind jij deze aflevering waardevol?
♥Like, 🗣Reageer of 🎁Deel. Dan help je de podcast verspreiden en help je andere genuanceerd te leren denken.
Muziek: Abstract Aprils – Gone
Ik ben het niet eens met degene die zich hals over kop in strijd storten, een turbulent leven accepteren en dagelijks in een goed humeur worstelen met moeilijke omstandigheden.
Een wijs persoon zal het doorstaan, maar niet verkiezen. Die kiest om in vrede te zijn, in plaats van in strijd.
Seneca, Brieven aan Lucilius, 28.7
Een positieve instelling wordt enorm gewaardeerd en terecht. Maar er zijn situaties wanneer al die positiviteit niet lekker uitpakt. Nu wil ik niet zeggen dat je direct over moet gaan in pessimisme.
Maar met een positieve insteek domme dingen is niet effectief. Dit moet je simpelweg niet willen. Hier moet je niet met een glimlach doorheen willen werken.
Toen ik tijdens de stage van mijn HBO een hele week batterijtjes kon sorteren, begon ik een positieve insteek. Ik moest immers het bedrijf leren kennen. Maar bij dag twee vroeg ik wel of ze niets iets beters voor mij hadden en bij dag 3 ben ik naar mijn stagebegeleider gestapt en kreeg ik te horen dat hij geen tijd voor me had en geen zin had om me te begeleiden.
Niet fijn om te horen, maar als ik iedere dag positief begon en mijn “werk” met een glimlach zou doen was ik nergens gekomen. Nu had ik nog de kans om tot een oplossing te komen. Want die stageplek was klaar.
Dit is natuurlijk een klein voorbeeldje. Maar ik weet zeker dat jij zelf ook van dit soort valstrikken kent. Laat jouw positieve instelling niet jouw valkuil zijn, maar gebruik het voor die moeilijke momenten die een grote kans hebben op een goede uitkomst.
Dit is wat Seneca bedoelt te zeggen, want tegenslag en moeilijke situatie zal je vinden, positief zijn in die situaties kan je helpen. Maar zoek moeilijke situaties en strijd niet op en probeer ze al helemaal niet te verhelpen met positiviteit en een goede instelling.
Hetzelfde geldt voor ons huidige situatie. Niemand zocht de corona problematiek op, het overkwam ons allemaal. Maar zowel te positief, als te negatief, zijn helpt niemand. Je hoeft geen positieve draai te geven aan de maatregelen. De situatie is niet prettig, dat hoeven ze ook niet te zijn.
Focus dus op wat je voorwaarts helpt, breng positiviteit mee in deze taken. Wanneer je dit doet zal jij momentum krijgen, hebben en houden.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
Heb jij jouw eigen pad gekozen of heb jij jezelf laten leiden door een ander? Vond je toen rust of onrust? Leer van Seneca hoe keuze en rust verbonden zijn.
Luister de aflevering gratis op Spotify, YouTube of waar jij de Podcast ook wilt luisteren.
Rust kan niet gegrepen worden behalve door diegene die een standvastig en solide oordeelsvermogen bereiken. De rest zullen vallen en opstaan in hun besluiten, in een aarzelende staat van acceptatie en verwerping. Wat is de oorzaak van dit heen en weer? Het komt doordat niets helder is en ze vertrouwen op meest onzekere gids, gemeenschappelijke mening.
Seneca, Brieven aan Lucilius, 95.57b-58a
In Seneca’s geschrift “Over de Kalmte van de geest” gebruikt hij het Griekse woord euthymia. Dit definieert Seneca als “geloven in jezelf, vertrouwen dat je op het juiste pad bent en niet in twijfel zijn over de vele andere paden die je kon volgen.” Volgens Seneca vindt je rust wanneer je op deze manier kan leven.
En ik denk dat Seneca hier gelijk in heeft. Want hoe je het wendt of keert, er zijn miljoenen, zo niet miljarden manieren waarop jij jouw leven kan leven. Hoe jij dat doet heeft met niets anders te maken dan jouw keuzes en besluiten.
Waardoor problemen ontstaan is wanneer jij jouw keuzes laat leiden door de meningen en intenties van anderen. Dit betekent niet dat de inzichten van anderen geen waarde hebben. Andere inzichten kunnen je immers helpen tot een completer perspectief te komen. Maar, jouw perspectief moet leiden in jouw keuzes, niet dat van een ander.
Wanneer een ander jouw pad bepaald, dan is de kans op onvrede en onrust een groter dan wanneer jouw pad volledig jouw keuze is.
Zo ben ik per ongeluk een Google Search Ads Specialist geworden, omdat ik anderen mij vertelde dat ik hier goed in ben en ik hier goed mee kan verdienen. Hoewel dit allemaal waar is. Kan geld me niet zo veel schelen en maak ik het liefst diverse dingen.
Zo was ik nog geen jaar een gespecialiseerd en trad ik daar direct buiten door met Google Display Ads aan de gang te gaan. Ik kan redelijk met Photoshop overweg en vond het erg leuk om daarmee te werken. Om door mijn leidinggevende vriendelijk doch dringend verzocht te worden om me bezig te houden met mijn specialisme.
Het is nooit mijn intentie geweest om mezelf zo te specialiseren, het voelde als een gevangenis waar ik uit wilde. Inmiddels is me dat gelukt. Het is ook niet zo dat mijn Google Search Ads specialisme niet meer wordt toegepast, want ik vind het interessant. Maar het is niet mijn pad.
De onrust die je misschien voelt in mijn eigen ervaring, overkomt velen van ons. We worden verleidt tot een besluit waar we zelf onzeker over zijn. Maar doordat anderen ons leiden doen we het toch, de uitkomsten van dit soort keuzes lijken vaak op die van mij. Veel onrust, soms burn-out en elk geval ellende.
Daarom is het belangrijk om te leren jezelf te leiden, tot je eigen perspectieven en besluiten te komen. Dit doe je door bij te houden hoe je tot een besluit bent gekomen.
Welke informatie heb ik gebruikt om tot dit besluit te komen?
Heb ik de suggesties van anderen gevolgd omdat ik ze anders teleurstel of omdat ik er achter sta? Is het perspectief dat mij dit besluit doet maken, eigen of van een ander?
Leer van de inzichten van anderen, neem ze niet klakkeloos over. Dat vraagt wat van je en kan moeilijk zijn. Je wijst de inzichten van de ander immers af, wanneer je deze niet overneemt.
Maar, voor je eigen innerlijke rust is dit regelmatig noodzakelijk.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
