Sommige mensen zijn beter in het nemen van besluiten dan anderen, toch? Persoonlijk denk ik dat we één van de in deze Stoïcijnse Gedachte beschreven aspecten niet voldoende in beeld hebben.
Alles dat je op dit moment nodig hebt is,
Marcus Aurelius, Overpeinzingen, 9.6
Zekerheid van je oordeel,
actie voor het algemene goed, en
een houding van dankbaarheid voor alles dat je tegemoet komt
Wat Marcus Aurelius hier benoemd zijn de drie aspecten die je nodig hebt om goed met een situatie om te gaan. Perceptie, actie en wil. In die volgorde.
Met perceptie wordt bedoelt, heb je een goed beeld van de situatie. Heb je maar één inzicht, of ken je meerdere posities. Velen nemen genoegen met een tweedimensionaal beeld doordat ze de situatie enkel willen bekijken vanuit de positie waarin ze het tegenkomen.
Deze starre houding leidt vaak tot verdriet en onnodig lijden. Je ziet namelijk te weinig van het geheel. Wat is in de achtergrond? Je kan immers moeilijk over muren kijken wanneer je maar op één plek mag blijven.
Om je perceptie te verbeteren moet je flexibel zijn en kunnen bewegen om zo meer informatie te vergaren en een beter beeld te verkrijgen op de werkelijkheid. Wanneer je dit hebt dan kan je met grotere zekerheid tot een oordeel komen.
Pas wanneer je een goed beeld hebt van de werkelijkheid kan je tot een actie komen voor het algemene goed. De meeste mensen gaan niet over lijken voor eigen gewin en toch nemen ze besluiten die andere in de problemen helpen.
In de meeste gevallen was het beeld op de werkelijkheid van deze mensen niet volledig en dachten ze dat ze het goede deden. Dit betekent niet dat mensen slecht zijn. Het is in veel gevallen onmogelijk om tot een volledig beeld te komen. Accepteer dat iedereen nog veel te leren heeft en probeer ze hierin mee te nemen.
Enkel die personen die niet willen leren wat belangrijk is of moedwillig tegen het algemene goed in te gaan, zonder hun beweegredenen met je te delen, zijn slecht. Dit is zo’n ontzettend klein percentage van alle nadelige actie in de wereld, dat je er vanuit mag gaan dat iedereen het juiste wil doen.
Als laatste is de wil tot actie noodzakelijk. Wanneer je weet wat moet gebeuren, heb je alleen de wil tot actie nog nodig. Door op deze volgorde een situatie doordacht aan te pakken dan ontstaat er een flexibele manier van werken.
Komt een ander perspectief op je pad, dan leer je en pas je jouw acties hier op aan. Op deze manier kan je ook foutieve acties van anderen vergeven. Want iedereen leeft en leert op basis van voortschrijdend inzicht. Een idee jij of een ander 2 jaar geleden had, kan zich ontwikkelen. Sterker nog het moet ontwikkelen.
Om het aan de actualiteit te verbinden, diverse leiders over de gehele wereld hebben grote uitdagingen.
Zo zou je maar de vice-president van de Verenigde Staten bent en de President die je al vier jaar steunt moet laten vallen.
Of je bent minister-president van Nederland en je moet aanpassingen doen aan het beleid voor Corona bestrijding in Nederland.
Of je bent een ondernemer in de horeca en middenstand die tot creatieve oplossingen moet komen het bedrijf waar je jouw leven lang aan werkt boven water te houden.
Ieder van deze situaties is nieuw voor de persoon die er mee om moet gaan. Ieder van hen moet een goed beeld van de realiteit voor zichzelf construeren en op basis daarvan actie willen nemen. Geen van allen zijn het makkelijke situaties en allemaal komen ze voor moeilijke besluiten te staan.
Dit is een grote overeenkomst tussen Marcus Aurelius, keizer van het Romeinse rijk, en jezelf. Zowel hij, jij als ik moeten met deze drie aspecten werken om met een situatie om te kunnen gaan.
Help mij om deze podcast verder te ontwikkelen door te abonneren op dit kanaal via:
0 reacties