Van Getting Things Done naar choas en terug naar productiviteit

Van Getting Things Done naar choas en terug naar productiviteit

Toen ik begon bij Searchresult gaf mijn collega Martijn Kraan in de eerste weken van die periode een simpele training in de “Getting Things Done”-methodiek (GTD), ik was direct laaiend enthousiast. Want waar ik ook werkte, verloor ik op een gegeven moment het overzicht. Dit wist ik eigenlijk altijd wel te verbloemen en oplossen omdat de meeste mensen geen overzicht hebben van hun taken. In de spaarzame gevallen dat iemand de zaken wel onder controle had, dan voelde ik me een oplichter en naakt. Want je voelt gewoon dat zij de zooi en excuses herkennen. Dit wilde ik oplossen en Getting Things Done leek mij zomaar een oplossing.

Het eerste wat ik leerde tijdens deze introductie is dat onze hersenen niet geschikt zijn om als archief of takenlijst te fungeren. Ons brein is alleen maar bezig met het eerstvolgende om te overleven. Overleven in de breedst mogelijke zin van het woord. Want iedere vraag of taak die een ander jouw geeft is dan het belangrijkste om te ‘overleven’. Met tot gevolg dat je mailbox en de vragen aan jouw bureau gevoelsmatig altijd het belangrijkste zijn. Want diegene aan jouw bureau kijkt je in de ogen aan en ziet de lichte paniek van de nieuwe taak ontstaan.

Deze manier van werken is niet vol te houden. Je klanten gaan je leven en jij verliest alle grip om dat wat er moet gebeuren in je leven.

Getting Things Done is één van de manieren om controle terug te pakken.

GTD leert je diverse methodieken om potentiële taken en verzoeken te evalueren, categoriseren en verwerken tot actie. Je leert dus om situaties onder controle te krijgen en het is niet de enige manier van organiseren. Ik koos ervoor om mezelf er in te verdiepen omdat het logisch in de oren klonk. Die logica is van groot belang wil je ermee werken. Als het namelijk niet logisch aanvoelt voor jou, dan heeft het geen zin om het te proberen.

Wat je vervolgens nodig hebt is een archief, inbox, agenda en een lijst. Hoe deze er uiteindelijk uitzien is helemaal aan jou. Ik heb deze drie onderdelen als volgt vorm gegeven:

Archief:

  • Evernote
  • FactuurSturen.nl
  • Protonmail
  • Google Drive

Inbox

  • Evernote
  • Todoist
  • Protonmail

Agenda

  • Todoist
  • Proton Calendar

Lijst

  • Todoist

Zoals je ziet hebben diverse onderdelen overlap Todoist en Evernote  zijn namelijk zowel een lijst als inbox of archief en dat is geen bug., dat is een feature.

Evernote is namelijk een plek waar ik mijn gedachtes archiveer en gedachte kunnen soms tot taken leiden. Ik zou alle onderdelen in Evernote kunnen doen. Maar eerlijk. Iets dat alles kan, kan eigenlijk niets goed. Daarom heb ik Protonmail als mijn primaire inbox voor werktaken. Deze mail ik vervolgens naar de inbox van mijn Todoist waar ik deze op gezette momenten verwerkt tot diverse takenlijsten met een planning die naar mijn agenda doorzet worden.

Kan ik er geen taak van maken  en is het waardevolle informatie dan wordt het gearchiveerd. Communciatie via mail gaat naar Protonmail, bestanden naar Google Drive, financiele documenten gaan naar FactuurSturen en andere communicatie gaat mijn Evernote in.

Mijn lijst wordt gevuld met taken in Todoist, punt. Ik zou Evernote hier ook in kunnen zetten. Maar de taken die ik opmaak in Evernote worden direct doorgeplaatst naar Todoist. Kortom alle acties leven in Todoist, tenzij  ze 2 minuten of minder duren. Dan worden ze direct afgehandeld.

Nu kan je denken dat tooling belangrijk is, maar dat is het echt niet. De enige reden dat archief geen schoenendoos is, is omdat mijn werk 80% digitaal is. Omdat het zo sterk gedigitaliseerd is kies ik ervoor om die laatste 20% ook te digitaliseren. Eerlijk je tooling kiezen en er een heel tijd niet meer op terugkomen is belangrijk, digitaliseer niet als jouw werk niet digitaal is. Notitieboeken, fysieke agenda’s, dozen en gelinieerde A4’tjes zijn voor veel mensen vele malen beter. Digitale tooling is zelfs de reden dat ik mijn vorige GTD-implementatie heb gesloopt. Ik zocht namelijk altijd een betere tool, zo wilde ik handgeschreven notities kunnen digitaliseren. Eerst met een veel te dure pen en notitieboek, vervolgens met een telefoon met een stylus en MS OneNote, want Evernote ondersteunde geen geschreven notities. Ikben overgestapt van Todoist naar Trello naar Asana omdat ik vond dat mijn klanten daarin moesten werken. Een kwalitatief uitermate teleurstellend besluit. Want mijn klanten willen helemaal niet conformeren aan mijn systeem en ik moet dat niet willen.

De gevolgen van mijn gerommel qua gereedschap waren enorm

De vastigheid die ik creëerde  begon te losser te raken. Tot het in maart van 2019 volledig ineens stortte op het moment dat ik weer voor mezelf begon. Waardeloze timing, want toen ik stopte bij Searchresult leunde ik weer volledig op mijn hersenen, met tot gevolg enorme spanning, spanning die leidde tot overspannenheid en zelfs burn-out. Het lost laten van het systeem dat ik had opgebouwd was niet de volledige verklaring. Er speelde nog veel meer. Maar het heeft me zeker niet geholpen.

Sinds 2019 was ik daarom weer systeemloos, niet techniekloos. Mijn hersenen zijn niet waardeloos dus ik kon redelijk functioneren. Toen Johnny Kerkhof me vertelde dat GTD hem hielp om weer op de been te komen. Spoorde dat mij aan om terug te grijpen naar de methode. Want het werkte wel. Ik heb ook teruggegrepen op mijn oude tooling. Al ben ik Gmail wel direct gaan uitfaseren wat een slecht communicatie systeem.

Ik ben weer tot rust aan het komen. Ik werk weer effectief en maak weer dingen af. Dat is het belangrijkst. Afronden, afmaken en momentum behouden. Dat is wat een goede methode doet. Als jouw methode niet werkt, dan kan je GTD proberen. Maar weet dat Getting Things Done niet makkelijk is, het is veel werk om door te voeren en het doet echt pijn om te doen. Maar kies een methode om je leven te ordenen, nogmaal, maakt niet uit welke. Maar neem een besluit en blijf er een tijd bij.

Ik ga mijn bende weer ordenen en organiseren.

Heb je vragen?

Stel ze in de comments.

Waarom vind ik digital marketing zo interessant?

Waarom vind ik digital marketing zo interessant?

De afgelopen maanden speel ik veel met deze vraag. Want er zitten ook veel aspecten aan die mij mateloos irriteren. Privacy online is nagenoeg niet bestaand? Feitelijk beweeg je jezelf niet vrij. Voor Google, Meta, Amazon, Bol, Netflix en iedere andere “big data” onderneming ben je een onderzoeksproject en product om te verkopen.

En eerlijk, hier draag ik ook aan bij. Ik ben sinds de brugklas intensief bezig met de digitale wereld. Niet zo zeer als programmeur, maar als gebruiker en marketeer. De gebruiker in mij is een tegenwicht aan mij als marketeer. Want de marketeer in mij vindt dat hij alles over je mag weten, terwijl de gebruiker dit doet:

Deze tegenstrijdigheid in mij, maakt mij beter en slechter in mijn werk. Want het brengt mij een vorm van bewustzijn die veel mensen lijken te missen. Ik ontwijk, verniel en vervuil de intenties van mijn mede-marketeers gewoon omdat ik vind dat het ze niks aan gaat.

Zodra ik door heb dat ik op een bepaalde manier getrackt wordt dan probeer ik de data te verwijderen en vervuilen. Ik zit alleen nog klem met Google en Microsoft, want dit stel onbetrouwbare machtswellustelingen probeert constant mijn keuzes aan te passen in wat zij nodig hebben. Ik doe er alles aan om hen te blokkeren en dat zou jij ook moeten doen.

In mijn werk als marketeer komt dit terug in mijn wens om mijzelf om te scholen van online advertising consultant, naar online verhalen- en interactie-specialist consultant. Dit gaat ook best goed, ondanks dat ik nog flink met één been in ieder van de werelden sta. Wat ik nu aan het besluiten ben is of ik dit verkeerd vind. Verspreid ik mijn vaardigheden niet te breed.

Hoe langer ik er over nadenk, merk ik dat het bij me past. Ik wil niet het allerbeste in één specifiek ding zijn. Terwijl dit het advies van ieder business boek is. Maar ik weet ook dat de meerderheid het meestal fout heeft. Zij kiezen immers voor de makkelijkste weg. Maar mijn uitspraak is:
“Als het makkelijk is, is het niet de moeite waard te doen.”

Dus ik wil erg goed zijn in verschillende verbonden dingen. Hierdoor ik snel kan acteren en ontwikkelen. Het moment voor de beste in één specifiek aspect komt wel.

Daarom voel ik mezelf aangetrokken tot het concept van “growth hacking” en “rapid prototyping” snel iets werkend maken en kijken of het doet wat jij hoopt dat het doet. De meeste onder ons willen iets maken en dit direct “perfect” maken. Met tot gevolg dat het niet lukt, en ze tegen zichzelf kunnen zeggen “zie je wel, het kan niet”.

Er is vervolgens een andere contradictie in mij die mij niet helpt bij deze manier van denken. De angst om mezelf te tonen. Ik ben graag een nummer 2, iemand in de schaduw van een ander die ervoor zorgt dat eht werk. Maar als ik succesvol wil zijn in wat ik doe, dan moet ik een nummer 1 durven te zijn of op zij minst een zichtbare nummer 2 te zijn.

Het feit dat dit zo in mij leeft is vreemd. Want ik ben een opvallend figuur. Ik ben 196 lang en gebouwd als een tank zonder dik te zijn. Ik zie er prima uit, ben sociaal, goed lachs en kan een gesprek voeren.

Er is weinig mis met me, en toch, durf ik niet goed op de voorgrond te treden. Dit heeft zijn redenen in mijn verleden liggen. Iets dat ik nog wel uitwerk in de hoop dat het iemand anders helpt. Maar ik moet mezelf dus gaan tonen.

Vandaar dus deze blog, ik wil mezelf meer presenteren en mijn verhaal met jou, liever lezer, delen.

Om na deze enorm omtrekkende beweging terug te komen op de titel.

“Waarom vind ik digital marketing zo interessant?”

Digital marketing is een wereld van ongelimiteerde creativiteit. In alle eerlijkheid en tegelijk misleiding. Het is een wereld op zich in de echte wereld. Een contradictie en absolute waarheid tegelijk. Het is de waarheid en een leugen tegelijk. Het is iets waar mensen nog niet mee om kunnen of willen gaan en tegelijk mee om moeten gaan.

Zolang we dit niet doen is het vervormd en functioneert het als een lachspiegel en afhankelijk waar het glas vervormd laat het ons de beste of lelijkste versie van onszelf zien.

Digitale marketing en in haar verlengde, digital story-telling is het mechanisme dat deze spiegel vervormt. Dit maakt het mega interessant, onmogelijk om 100% te begrijpen, net als de echte wereld.

Is dit een antwoord op de vraag? Geen idee en ik weet ook niet of het belangrijk is.